Hasretin küllerinden yalnızlık doğuyorken,
Bilmem ki; aşk kervanı hangi diyardan gelir.
O füsunlu çehresi neşeyi boğuyorken,
Sevdanın karşısında, sükût ikrardan gelir.
Edeb gerek bir kalbin kapısından girmeye,
Layık mıdır yüreğim gönlüne yüz sürmeye,
Dayanır mı gözlerim suretini görmeye.
Çehresi şems gibidir, yoklukta vardan gelir…
Beklerken