Biz nerede olursak olalım Rabbbimizleysek mutluyuzdur... Şükürler olsun...
Sayfa 180 - HayykitapKitabı okuyor
Başardığımız belliydi. Tekbirler getirerek ev ev ilerliyorduk. Zaferin tadını çıkarıyorduk, aldığımız yer ne kadar ufak olsa da. İlk anda çok mutluyduk ta ki telsizden daha 19 yaşında olan, nur yüzlü, ahlaklı ve imanlı İzo'nun yaralı olduğunu duyana kadar. Yaklaşınca yanındakilerin yarasını sarmaya çalışırken zorlandıklarını gördüm, bomba isabet etmiş ve vücudun tamamında küçük yaralar yapmış, kolun çoğunu kopartmış, yalnız sinir telleriyle tutunuyordu. İnsanın aklına ölüm aniden gelir. Şehadet ve yaralanmanın lütfunu yalnız başına gelen anlar. İzo çığlık atmadı, ağlamadı, feryad etmedi, acıyı hissetmediğini sanmıştım. Yaş olarak kendisinden daha da küçük Zenga lakaplı Mirso Ramiç telaşlı ona eğildi ve öylesine nasılsın diye sordu. Sessizce sadece ''Allah'' dedi. Hastaneye götürmek için sedyeye koyarken saati sordu. Saatin dört buçuğa yakın olduğunu söyledik, o da; ''İyi, öğleyi kıldım'' dedi. Kafamda binlerce düşünce uçuşuyordu o an. Allah'ım, sana her şey için şükürler olsun, aramızda ölüm kalım anında bile namazı düşünen böyle Müslümanlar var. İzo diyordu ki: ''İyi öğleyi kıldım, ölürsem, namaz borcum olmayacak.'' O zaman sormuştum kendi kendime ya ben Allah'ım, ben yaralandığımda nasıl davranırım?
Sayfa 24
Dünya normalde insanların gereksinimlerini karşılayacak ve onların yaşam sevinçlerini onaylayacak biçimde kurulmuş kuşkusuz. Tanrı'ya şükürler olsun ki, gereksinmelerimizle doğanın genel bağlamda temel gerçekleri uyum içinde. Tanrı'ya şükürler olsun diyorum çünkü bu, Tanrı'ya övgüler yağdırılacak bir şey.
Sayfa 93
şükürler olsun yalnızlığa ki gözün baskısını kaldırdı, bedenin yakarışlarını, tüm yalanlar ve söz dizileri gereksinimini kaldırdı.
Öyle ya, aziz Üstad! Asr-ı Saadette değilsek, müştakıyız. Bu bize kâfi. Muhammed aleyhisselamın bize bıraktığı muazzam bir mucizesi bugün elimizde değil mi? O kitab, bize, muhtaç ve müştak bulunduğumuz saadeti vadetmiyor mu? Ona hâlisane sarıldığımız zaman muhtaç bulunduğumuz zevk-i maneviyat bize vermiyor mu?
Evet, aziz Üstadım, bugün elimizde tuttuğumuz, gözümüzle gördüğümüz hakikî insanlara rehber olan o muazzam kitap, o büyük mu’cize ki, ben maddiyat içinde, dünya cereyanında boğulmak üzere iken, beni onun ulvî sesleri ne güzel tesellî etmiş ve bana sarsılmaz bir istinadgâh olmuştur. Hakka nâmütenâhi şükürler olsun.
Muhterem Üstad, bana öyle geliyor ki, manevî saâdete küşâde bulunan ruhum, kıymettar risaleleri okudukça, yazdıkça git gide bir zevk-i manevî, bir saâdet-i ebedî hazırlıklarıyla coşacak. Coşkunluklarımın hayli devam ettiği oluyor.
Üstadım, işte o zaman dünya, nazarımda bir hiçten ibaret kalıyor, ebediyete, sonsuza, saâdet âlemlerine atılmak istiyorum. İşte o dakikalar bu dünyayı bana verseler, bu tatlı hülyalarımın bir nebzesini bile vermek istemem. Def olsun gençlik rüyâlarının kâbuslu fırtınaları!
Üstadım, duanıza muhtacım.
Zekâi
İstiridye komşusuna dedi ki:"İçimde büyük bir acı duyuyorum; ağır ve yuvarlak.Yüreğimi daraltıyor."
Öbür istiridye kurumlu bir tavırla cevap verdi:"Şükürler olsun göğe ve denize!İçimde hiçbir acı hissetmiyorum.Sağlığım yerinde, kalbimden kabuğuma kadar çok iyiyim."
O sırada, bir yengeç geçti oradan, iki istiridyenin konuştuklarını duydu ve çok iyi olduğunu söyleyen istiridyeye şöyle dedi:"Gerçekten de sağlığın mükemmel.Ama komşunun yaşadığı acı, olağanüstü bir inciden kaynaklanıyor."
Sayfa 13
Ya Rabbi!
Sonsuz şükürler olsun,
yeni bir güne uyandırdığın için.
Sonsuz şükürler olsun, verdiğin sonsuz nimetlere.
Sonsuz şükür bize göz aydınlığı olarak verdiğin çocuklarımız için. Onları bize emanet ettin.
Sen onları muhafaza et, koru.
Bizi onlarla imtihan etme.
Onları açık, gizli her türlü günahtan muhafaza et.
Onları kitabını rehber
"Kimin ittiğini hatırlamıyorum ama her seferinde tuttuğun için sana şükürler olsun Allah'ım.."
Şükürler olsun .
İster kral ister köylü olun ,
Dünyadaki en mutlu insan evinde huzur bulandır .
Goethe
Sayfa 99 - Doğan KitapKitabı okuyor
Bir filozofun dediği gibi 'Dünyanın en evrensel değeri aptallıktır.' Bir şey daha eklemek isterim: 'Tanrı'ya şükürler olsun ki aptallar var, yoksa akıllılar para kazanamazdı.
Bir gün esi Mevlana'ya sorar;
-Bu kadar aşıksın mevlaya , şükürler olsun... Bu aşkı yaşayıp yaşatana..
"Peki bana ne kadar aşıksın "diye sorar..
Mevlana şöyle cevap verir;
Sen benim ;
-yaratan'dan ötürü yaradılanı sevişim,
-Bir adım gelene on adım gidişimsin...
- Ve herkesi olduğu gibi kabul edişimsin...
Sen benim;
-Bugünümü şükür ,
-Yarınıma dua edişim,
-azla yetinişim,
-Çoğa göz dikmeyişimsin ,
Ve sen benim;
Kapanmayan avuç içimsin.."
