Bir misafir odası benim küçük kalbim,
Lakin her misafiri hemen kabul eylemez.
Biraz hırçın ve mağrur, bu esrarlı mabedin,
Kapıları kapalı, her gelen pek giremez.
Öyle bir oda ki bu, hiç bir eşya yok, bomboş,
Yalnız bir köşesinde vuran küçük bir saat.
Kapıları kapalı, üstelik bir hayli loş,
Bu kasvetli odaya verir bir parça hayat.
Bu misafir odası bir misafir bekliyor,
Köşede duran saat vuruyor tik tak-tik tak.
Gelecek diye her an günlere gün ekliyor,
Öyle bir misafir ki, bir daha hiç çıkmayacak...