“Bir düşün...
Etrafındaki insanların ve insan artığı, insan ürünü, insana ait her şeyin ortadan kalktığını...
Ama yok yok... Öyle olursa eğer; dağ, bayır, çimen kalır geriye. Bahsettiğim farklı bir şey. Sadece insanlar gitsin. İnsan artığı, insan ürünü, insana ait olan, ama katı olan, nesne olan her şey dursun. Hani sanki zaman durmuş gibi ama o da değil... Nasıl desem? İnsan olmasın işte... Terk edilmiş bir şehir gibi... Hatta gezegen terk edilmiş gibi...
Hatta ve hatta zaman, bizzat zamanın kendisi terk edilmiş gibi.
Huzurlu değil mi şimdi Allah için söyle. Huzurlu değil mi?
Schopenhauer dememiş miydi? Dünya olmasa bile müzik var olurdu.”