Dişi Kuş
Kuru bir ot
gibi yaşıyorum
gözlerden uzak
patika bir yolun
kıyısında
Tek suçum
sap olmamak
baltanın
kanlı oyunlarına
Ama yine de
umut dolu kalbim
belki bir dişi kuş
taşır beni diye
daldaki yuvasına
Sayfa 22Kitabı okuyor
Bulut
Kestik artık umudu
yağmurdan
yürek biçimini
alsa da gökyüzündeki
küçük bulut
Sayfa 21Kitabı okuyor
Şehit
İstanbul'da bir şehir
hatları vapuruna
verildi adım
iki kıyı arasında
usanmadan dolaşır
her iskelede
seni ararım
Sayfa 18Kitabı okuyor
Oda bir hapishaneye, hapishane de bir adaya tutsaktır... Adnan Menderes'tir, Yassıada'da yazdığı mektuplardaki sözcükleri sayan adamın adı!
Anadolu, 1071 yılında girilen bir yurt değildir... Yada İstanbul 1453... Bu tarihlerden öncesi de bizimdir. Çünkü bizler, bu topraklarda kiracı değil, ev sahibiyiz. 1071'i yada 1453'ü kira kontrat tarihleri gibi gösterirsek, ev sahibi bize "Oğlum evleniyor, çıkın." Diyecektir.!
"Rodin'in Düşünen Adam heykelini, ünlü heykeltıraşın müzesinde gördüm. Bu heykelin kopyalarını dünyanın pek çok ülkesinde üniversitelerin bahçelerinde de gördüm. Düşünen Adam heykelinin kopyası müze önlerinde de çıktı karşıma, kütüphane girişlerinde de... Ancak bir millet var ki, Düşünen Adam heykelinin kopyasını bir akıl hastanesinin bahçesine koymuştur. Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesinin bahçesindeki heykel."
Sunay Akın
Sayfa 23
Gözlerim çocuk kalmışsa, bu ilk bakışta görülebiliyorsa ne mutlu bana. En korktuğum, en çekindiğim adamlar, gözlerinde bile bir damla çocukluk ışığı kalmamış olanlardır.
Sayfa 153Kitabı okudu
Hayvanat bahçesinden bir aslanın kaçtığı haberi korkutur herkesi. Tıpkı, ormanda kulaktan kulağa yayılan "bir avcı görüldü" haberinin tüm hayvanları telaşlandıması gibi!.. Ama unutulmamalıdır ki aslanın kaygısı yaşamak, avcının ise öldürmektir. Montagine ne de güzel söylemiş:"İnsanın bu dünyada kormakması gereken tek hayvan insandır."
Sayfa 127 - Türkiye İş BankasıKitabı okuyor
Acılar insanı daha güçlü kılar dediler ;
Başladık her şeye eyvallah demeye ;
Gidene eyvallah...
Yorana eyvallah...
Kırana eyvallah...
Yerden yere vurana eyvallah dedik...
Ne çok alttan aldık her sözü ;
Ne çok tahammül ettik...
Güçlü olalım derken ;
Suçlu olduk...
Göz ardı edildik...
Velhasılkelam;
Hüzne hüküm giydik...
Suratlarımızla beraber,
Yüreklerimizi de idam ettik.
Biz kendimize yazık ettik....
Sunay AKIN
Çocuk Kalmak
Nazım Hikmet, Akşam gazetesinde "Orhan Selim " imzasıyla kaleme aldığı yazısında , arkadaşıyla olan ayaküstü sohbeti yazar : "Ne iyi , dedim , çocukluğunun büyük bir parçasını kaybetmemişsin . Gözlerin çocuk kalmış . "
Arkadaşının neler söylediğini de şöyle aktırır Nazım Hikmet: " Onu kaybettiğim gün yok olurum , dedi . Çocukluk , gövdemizi , beynimizin birçok yanlarını , yılların akışıyla ağır ağır bırakır . Tıpkı toprak bir kaptan suyun sızması gibi , çocukluk bizden sızar . Son barındığı yer gözlerimizdir . Gözlerim çocuk kalmışsa, bu ilk bakışta görülebiliyorsa ne mutlu bana . En korktuğum , en çekildiğim adamlar , gözlerinde bile bir damla çocukluk ışığı kalmamış olanlardır . "
Sayfa 153 - Türkiye İş Bankası
Kültürler arasındaki bu benzerlikler doğaldır. Çünkü, gökyüzü aynı gökyüzü, doğa aynı doğa ve insan aynı insandır!
Sayfa 182
MİĞFER
Yağmur sinmiş toprağa
usulca geceden
su içiyor göçmen kuş
ölü bir askerin
ters dönmüş miğferinden
Çok yaşamayı diliyor
siperlerin içinde
birbirine askerler
hapşırık sesi
beklemeden
Korkulacak bir şey
olmazdı gözlerinde
belki ölmek
onca silah sesinden
kaçmasaydı kuş
telaşlı ve ürkek
Sayfa 16Kitabı okuyor
Çağdaş
Afiyetle yiyor
gökten düşen üç elmayı
apartmandaki çocuklar
annemin her gece anlattığı
öykülerin sonunda
Bana ise çöpleri kalıyor
evimiz çünkü bodrum katında
Sayfa 14Kitabı okuyor
Hücum Emri
Kum taneciği
kaçtı diye gözüne
emir veren generalin
iki dakika daha
çok yaşadı insanları
o şanslı kentin
Sayfa 13Kitabı okuyor