"Mutsuz Olma Özgürlüğü"
- Sürpriz bozan uyarısını bir iliştireyim de şuraya sonra demedi demeyin -
İnsanların sınıflara ayrılıp "kuluçkadan" çıkarıldığı ve herkesin (bir kaç istisna dışında) sınıfını kabullenip görevini yerine getirdiği, hastalıkların, açlığın ve yaşlılığın olmadığı, cinselliğin "herkes herkes içindir" mottosuyla yaşandığı, en ufak
Huxley'in 5. romanı ve ilk distopya çalışmasıdır.
Romana göre, Amerikan araba üreticisi Henry Ford'un seri üretim teknikleri ile üretilmiş ilk model olan T modelini üretmesi, Yeni Dünya'nın miladıdır. KŞM başında Ford bulunur. Ford, devletin öncüsüdür. Dini sembolü ise T modeline gönderme yapan T dir.
Cesur Yeni Dünya'da insanlar, Kuluçka ve
1932 den geleceğe bir bakış.Huxley in muhteşem öngörüsü ve distopik bir ütopya.Bilim ve teknoloji egemenliğindeki insan ve yeni bir düzen.Bir çok sonuca ulaşabilerek okunabilecek bir kitap.1932 de yayınlanan ve o dönem ve öncesi dünya toplumsal geriliminin etkisiylede öngörülmüş bir gelecek diasporası.
Kasım 2018 de Çin'de bir bilim adamı yapay olarak döllenme yoluyla "Nana" ve "Lulu" adından ilk bebekleri üretti.Romanda anlatılan "şişelerde büyütülen bebekler" bu öngörünün günümüze yansıması olarak görünmekte.
Sunuş kısmında Margaret Atwood'un aşıladığı gibi
"... refahın gaddarlık değil mühendislikle,şişelerde büyütülen bebeklerle,hipnoz üzerinden iknayla,üretim çarkının tekerleklerini sürekli döndüren tüketimle,cinsel hüsranı ortadan kaldıran rastgele birlikteliklerle ...önceden belirlenmiş bir kast sistemi ve hiçbir yan etkisi olmayan ansızın mutluluk veren bir ilaç olan somayla elde edildiği bir totalitarizm"
Günümüz toplumunun yaşama şeklindeki değişiklikler,sosyolojik ve psikolojik gelişmeler(değişiklikler,olaylar) ve teknolojinin insan hayatındaki yeri bu kitaptaki kurgunun yavaş yavaş gerçekleşmeye başladığını gösteriyor kısmen olsa bile.
Distopya diyince birçok kişinin önerdiği bir eser olduğu için beklentim çok yüksekti. Margaret Atwood'un sunuş yazdığını görünce beklentim iyice arttı . Ancak ben umduğumu bulamadım bu kitapta. Evet konu olarak çok başarılı fakat sanki sunamamış yazar kitabı. Tam akış toparladı sonu etkileyici olacak derken gereksiz bir Tanrı ispatlama çabasına giriyor yazar. Bir ara medeniyeti günahla falan eşleştirince sona geldim ama bitirmesem mi diye geçirdim içimden. Sayfa 325 de şöyle bir cümle var " Bolca tensel günah olmadan kalıcı bir uygarlık kuramazsınız." (?)
Distopya eserlerde cinselliği , argoyu , belki küfrü hatta erkek egemen o dili bile anlarım ve beğendiğim bazı eserlerde bunlar mevcut, ancak kitapta iyi polis kötü polisi oynatıp Tanrı'yı tartışmak bence hiç olmamış. Zoraki bir dindarlık. Bütünlüğü de bozduğunu düşünüyorum.
Benim beklentim çok yükseldiği için hayalkırıklığım da bir o kadar yüksek oldu. Kötü diyemem ancak bence iyi değil. Orwel'ın 1984'ü , Saramago'nun Körlük'ü , Zamyatin'in Biz'i ile aynı kefeye konulan bir kitap olması şaşırtıcı gerçekten.
Okumayın demiyorum ancak bence önceliğiniz diğerleri olsun :)
4/5
Doktor Moreau'nun Adası çok ilginç bir kitaptı gerçekten. Bilimkurgu klasikleri arasında yer almasına rağmen bir çok yazar bu gruba dahil etmemiş ve Wells'in kendisi de bu amaç ile yazmamıştır zaten.
Wells'in kitabı yazma amacı ise tam olarak bilinmese de bir çok eleştiren tarafından çok farklı yorumlanmış. Kitapta ki karakterleri Tanrı,
“Cesur Yeni Dünya”
“Aldous Huxley”
20. Yüzyılın oldukça başarılı Distopik Atbaşı 2 eserinden birisi. Günümüz futbol dünyasından Messi ve Ronaldo rekabeti modunda heyecan yaşatmış ve öngörüsel anlamda geleceğe ışık tutmayı başarabilme yarışının içine girmiş. Her ne kadar yayın tarihleri arasında 17 yıl kadar zaman olsa da tahmin ettikleri gelecek mesafesi çok uzun olmasından ötürü , 17 yıl gözardı edilebilecek bir zaman dilimidir.
İthaki Yayınlarından çıkan bu eserin sunuşunu Margaret Atwood yapmaktadır. İçerik olarak oldukça tatminkar olan sunuş maalesef içeriğinde tüyolar barındırması nedeniyle, eseri bitirdikten sonra sunuş yazısını okumanın daha yerinde olacağını düşünüyorum. Sunuş yazısını takiben yazarın kendi kaleminden eseri hakkındaki eleştirilerin yer aldığı önsöz de oldukça başarılı olmuş. Eserin yazılış dönemindeki dünya düzeninin incelendiği ve yazarın mutfak ta neler yaşadığının anlatıldığı sonsöz bölümünü de David Bradshaw çarpıcı bir şekilde ele almıştır.
“Distopik” tarzı sevenler için oldukça başarılı bir eser olarak tavsiye ediyorum. Ayrıca bu eserin önsöz , sunuş ve sonsöz bölümünde geçen tavsiye niteliğindeki eserlerin de mutlaka okunması gerektiğini düşünüyorum.
“Biz” “Zamyatin”
“Gün Ortasında Karanlık” “Koestler”
Bu eserlerden ikisi.