"Mutsuz Olma Özgürlüğü"
- Sürpriz bozan uyarısını bir iliştireyim de şuraya sonra demedi demeyin -
İnsanların sınıflara ayrılıp "kuluçkadan" çıkarıldığı ve herkesin (bir kaç istisna dışında) sınıfını kabullenip görevini yerine getirdiği, hastalıkların, açlığın ve yaşlılığın olmadığı, cinselliğin "herkes herkes içindir" mottosuyla yaşandığı, en ufak
Yazardan okuduğum ilk kitap oldu.
Çarpıcı, akıcı ve okuma zevki veren bir kitap.
Wells aslında bilimin sınırlarını zorlayan bir kurgu değil, aynı zamanda toplumu ve kurduğumuz medeniyet diye adlandırdığımız şeyleri de yer yer sert üslupla eleştiriyor.
Prendick'in adada gördükleri ve yaşadıkları karşısında her ne kadar kurgu olduğunu bilerek okumuş olsam da zaman zaman böyle şeyler karşısında ben nasıl tepki verebilirdim diye düşünmeden edemedim.
Kitabın ön kısmında yer alan Margaret Atwood'un sunuş kısmı da kitabı anlayama çalışmak açısından bana epey yararlı oldu. Sonda Yankı Enki'nin sonsözü kısmı da hikaye üzerine okuması zevkli bir havada.
4/5
Doktor Moreau'nun Adası çok ilginç bir kitaptı gerçekten. Bilimkurgu klasikleri arasında yer almasına rağmen bir çok yazar bu gruba dahil etmemiş ve Wells'in kendisi de bu amaç ile yazmamıştır zaten.
Wells'in kitabı yazma amacı ise tam olarak bilinmese de bir çok eleştiren tarafından çok farklı yorumlanmış. Kitapta ki karakterleri Tanrı,
CESUR YENİ DÜNYA
Bilim kurgu ve distopya olan Cesur Yeni Dünya kitabında daha önceden okumuş olduğum distopyalara oranla daha yumuşak kuralların olduğunu düşünüyorum. Daha esnek ve kişilerin hata paylarının olduğunu görmek diğer distopyalarla kıyaslamaya iten etkenlerden bir tanesiydi.
Kitaba başlarken Margaret Atwood'un yazmış olduğu sunuş kısmı karşılıyor bizleri. Sunuş kısmını okurken spoiler okuduğumu düşünmüyorum ama yazarın kitabın çıkış tarihinden 14 yıl sonra yazmış olduğu önsöz kısmında kitabın sonuna dair bir spoiler var. Ben spoiler olacağını düşündüğüm için daha doğrusu önsözü okurken aklıma geldiği için birkaç sayfadan sonra okumayı bıraktım ve kitabı bitirdikten sonra tekrar okumaya döndüğümde spoiler içerdiğini gördüm. Okurken bunu dikkate almanızı öneririm.
Sonsöz kısmında David Bradshaw tarafından kaleme alınmış bir yazı mevcut. Burada kitabın yazılış sürecine, yazarın hangi düşünceler üzerine bu kitabı yazmış olduğuna dair bilgilerle birlikte analizler de mevcuttu.
Kurgu kısmına geldiğimizde ise başlarda sıkıldım çünkü bilim kurgu kitabı olduğu için alıştıklarımız dışında ilk defa karşılaştığımız kavramlar, kurumlar, terimler olduğundan dolayı giriş yaparken biraz sıkıntı yaşadım. Ortalarında olayların heyecan verici ve sürükleyici kısımları vardı zaten kitabı çok kısa sürede okumuş olmamın sebebi de buydu. Son birkaç sayfada yine biraz sıkıldım ama sonu etkileyici bitti benim açımdan.
Zaten çokça önerilen bir kitap olduğu için benden önce de oldukça tavsiye almışsınızdır ama ben de sizlere tavsiye ediyorum. Keyifli okumalar
Distopya diyince birçok kişinin önerdiği bir eser olduğu için beklentim çok yüksekti. Margaret Atwood'un sunuş yazdığını görünce beklentim iyice arttı . Ancak ben umduğumu bulamadım bu kitapta. Evet konu olarak çok başarılı fakat sanki sunamamış yazar kitabı. Tam akış toparladı sonu etkileyici olacak derken gereksiz bir Tanrı ispatlama çabasına giriyor yazar. Bir ara medeniyeti günahla falan eşleştirince sona geldim ama bitirmesem mi diye geçirdim içimden. Sayfa 325 de şöyle bir cümle var " Bolca tensel günah olmadan kalıcı bir uygarlık kuramazsınız." (?)
Distopya eserlerde cinselliği , argoyu , belki küfrü hatta erkek egemen o dili bile anlarım ve beğendiğim bazı eserlerde bunlar mevcut, ancak kitapta iyi polis kötü polisi oynatıp Tanrı'yı tartışmak bence hiç olmamış. Zoraki bir dindarlık. Bütünlüğü de bozduğunu düşünüyorum.
Benim beklentim çok yükseldiği için hayalkırıklığım da bir o kadar yüksek oldu. Kötü diyemem ancak bence iyi değil. Orwel'ın 1984'ü , Saramago'nun Körlük'ü , Zamyatin'in Biz'i ile aynı kefeye konulan bir kitap olması şaşırtıcı gerçekten.
Okumayın demiyorum ancak bence önceliğiniz diğerleri olsun :)
George Orwell'in, 1984 adlı kitabını okurken, Aldous Huxley'in de Cesur Yeni Dünya'sını listeme eklemiştim İstanbul'dayken...
Kitap, yakın zamanda okuduğum Damızlık Kızın Öyküsü'nün yazarı Margaret Atwood'un sunuş yazısıyla başlıyor... Huxley'in 1946 yılında gözden geçirilmiş haliyle basılan önsözünden sonra kitaba giriş yapılıyor... Huxley,