Bu kitabı okurken hiç ağlamadım, okumam kabul olmuş mudur?
Kitabın konusu herkes tarafından kolayca öğrenilebilir, bu nedenle ben ne anlatıldığını değil ne anladığımı anlatmaya çalışacağım.
Öncelikle kitapta karakter derinliği yok, yaşadıkları olaylar karşısında nasıl hissettiklerini, neler düşündüklerini tam olarak anlayamıyoruz. Sürükleyici bir kurgu da yok, olaylar çok tahmin edilebilir nitelikte. Ayrıca kurguda mantığıma sığmayan şeyler de var. Spoiler vermemek için bunların neler olduğunu yazmak istemiyorum, okursanız zaten siz de fark edersiniz. Kitapta edebî haz alabileceğim bir üslup hatta tek bir cümle dahi yoktu.
Kitabın genelinde Amerikan sempatisi vardı, bana göre ödül almak için ben sizin bildiğiniz Afganlardan değilim, ABD süper güçtür demesi yeterli olmuş. Din ve düşünce hürriyeti diye bir şey var, saygı duyuyorum fakat kurban ibadetinin “hayvan katli” olarak gösterilmesi beni son derece rahatsız etti.
Sayfa 128’de de bir karaktere bu dünyadaki gerçek erkeklerin Amerika, Britanya ve İsrail olduğunu söyletmiş. Özetle yazar acıklı bir konuyu, siyasi mesajlarla süslemiş, dünyanın “gerçek kurtarıcılarına” selam söylemiş, ikide bir eğer Tanrı varsa deyip deyip Yaratıcı’nın varlığına inananlara tövbe estağfurullah çektirmiş.
Zaman ayırıp okuduğunuz için çok teşekkür ederim. Sağlık, kitap ve sevgi dolu günler dilerim.
