Vatanını sevmeyen birinin, kendisini sevmesine imkân yoktur.
Kendi hayatını yaşayamayan insanlar çocuklarının hayatını yaşar.
Süpermen Türk olsaydı pelerinini kesin anası bağlardı.
Sevgi kültürümüz iyidir, ama zamanla iş, sevmekle aşırı korumayı karıştırmaya gelmiş. Dikkat edin yabancı çocuklara, otelde beş-altı yaşındaki Alman çocuk alır yemeği hapur hupur üstüne döke döke yer.
Bizim on yaşındaki Türk çocuğun yemeğini babası alır, anası yedirir, teyzesi de ağzını siler. Çocuk otuz beş yaşına gelir, hâlâ ana, baba, teyze çocuğun peşinde yemek yedireceğiz diye koştururlar. Bu nasıl bir korumacılık, kollamacılıktır.
Kendi hayatını yaşayamayan insanlar çocuklarının hayatını yaşar.
Süpermen Türk olsaydı pelerinini kesin anası bağlardı.
Bir de uçarken arkasından bağırır:
—Varınca çaldır oğlum.
Bırak uçsun artık!
Sayfa 11 - önsözKitabı okudu
Öyledir bizde, düğüne vaktinde gitmeye kalkan olursa "Ne o, görgüsüzler gibi erkenden" derler.
Yeriz kuralları biz.
Sayfa 44Kitabı okudu
Girişimcilik ne biliyor musun?
Bulunduğun yere yenilik katmalısın.
Mutlaka adım atmalısın.
Yaptığın iş olduğu yerde durup duruyorsa, sende bir uyuzluk vardır arkadaş.
İnsan var, dokunduğu yere değer katar;
İnsan var, dokunduğu yere değer kaybettirir.
Sayfa 17Kitabı okudu
Orhan Veli müthiş mi müthiş bir şairdir.
Nasıl öldü bilir misiniz?
Ankara Belediyesi'nin açıp, üzerine bir kapak koymadığı çukurlardan birine düştü geceleyin.
35 yaşında!
70'ine gelebilseydi peçetelerin üstü, âşıkların kalpleri hatta tuvalet kapıları bile onun şahane şiirleriyle dolardı. Orhan Veli öldü. Hayal gücümüz öldü.