... gündüz olsaydı, sadece hiddetten büsbütün çirkinleşen suratının bile tüm mangayı korkutup kaçırmaya yeteceğine hiç kuşku yoktu. Fakat gece, en korkunç silahı olan çirkinliği elinden alınmış oluyordu.
Sayfa 105Kitabı okudu
Etrafı sarılan Quasimodo, yakalandı, bağlandı.
Kükrüyor, köpükler saçıyor, ısırıyordu; gündüz olsaydı,
sadece hiddetten büsbütün çirkinleşen suratının bile tüm
mangayı korkutup kaçırmaya yeteceğine hiç kuşku yoktu.
Fakat gece, en korkunç silahı olan çirkinliği elinden alınmış
oluyordu.
Gadab ve kızgınlığın dıştaki görüntüsü; rengin değişmesi, kükremeler, işlerin çığırından çıkması, söz ve hareketlerin şuursuzca olması, dudakların köpürmesi, gözlerin kızarması, burun deliklerinin açılıp kapanması, suratının ekşimesi gibi hâllerdir. Hatta insan, kızdığı anda kendi suratını görse, kendi kendine nefret eder, utancından kızgınlığı geçerdi. Halbuki bâtıni çirkinliği, surat çirkinliğinden çok daha fazla olur. Çünkü görünüş, bâtının tezahürüdür. Önce içi çirkinleşiyor, sonra da dışarı vuruyor. Dışın bozulması, bâtının bozulmasının neticesidir. İşte kızgınlığın görünüşteki alametleri bunlardır.
Etrafı sarılan Quasimodo, yakalandı, bağlandı.Kükrüyor, köpükler saçıyor, ısırıyordu; gündüz olsaydı, sadece hiddetten büsbütün çirkinleşen suratının bile tüm mangayı korkutup kaçırmaya yeteceğine hiç kuşku yoktu.
Fakat gece, en korkunç silahı olan çirkinliği elinden alınmış oluyordu.
Sayfa 99Kitabı okudu
Etrafı sarılan Quasimodo, yakalandı,bağlandı. Kükrüyor, köpükler saçıyor, ısırıyordu; gündüz olsaydı, sadece hiddetten büsbütün çirkinleşen suratının bile tüm mangayı korkutup kaçırmaya yeteceğine hiç kuşku yoktu. Fakat gece, en korkunç silahı olan çirkinliği elinden alınmış oluyordu.
Sayfa 105Kitabı okudu
Etrafı sarılan Quasimodo, yakalandı, bağlandı. Kükrüyor, köpükler saçıyor, ısırıyordu; gündüz olsaydı, sadece hiddetten büsbütün çirkinleşen suratının bile tüm mangayı korkutup kaçırmaya yeteceğine hiç kuşku yoktu. Fakat gece, en korkunç silahı olan çirkinliği elinden alınmış oluyordu.
Sayfa 161 - Can - mini kitap
Suratının çirkinliği
Birisi Diyojen'e "Suratın ne kadar çirkin!" dedi. Diyojen, "Çirkin yaratılmamın sebebi ben değilim." dedi, "bunun için niçin ayıplanayım? Güzel yaratılmanın sahibi sizler değilsiniz ki bundan dolayı övünesiniz. Fakat ben sahip olduğum şeyleri elimden geldiği kadar güzelleştirip tezyin ettim. Siz ise sahip olduğunuz şeylerin ayıp ve kusurlarını tamamladınız."
