Ölünceye kadar gazel yazmak isterdim
Kendini bilen aşklara...
Sayfa 113 - dünya kitapları yayınlarıKitabı okudu
Ayda sis izi var:
Ne kadar yükseğe çıkıyor
Çiçeklerin kokusu.
Sayfa 95 - dünya kitapları yayınlarıKitabı okudu
"Cierco la luna
Mi amor y muerte"
"Ay esir düştü
Sevgilim öldü."
Sayfa 94 - dünya kitapları yayınlarıKitabı okudu
"Şiir başdönmesinden başka nedir ki?"
Berfe
Sayfa 59 - dünya kitapları yayınlarıKitabı okudu
Şiir nedir sorusu, beylik, belirsiz ve yanıtsız mıdır?
Sayfa 58 - dünya kitapları yayınlarıKitabı okudu
Sessiz, dingin su
Bir damlayla kükredi.
Denize gitti.
Berfe
Sayfa 53 - dünya kitapları yayınlarıKitabı okudu
Yazmak bir yaşama biçimi mi, yoksa yaşama amacı, hayatın vazgeçilmezi mi? Yazmanın bir yaşama biçimi olması, dedigine aynen katılarak söylüyorum, kof bir laf. Yazmak, yazarın hayatının ta kendisidir. Biçim değil özdür. Bizatihi kendisidir. Benim hayatımıdan şiiri çıkar, geriye ne kalır? Boşluk, hiçlik. Bir yazar bunu yaşama biçimi olarak algılarsa, biçimlerin arasına sıkışır kalır. Yazdıkları da biçimsel şeyler olur. Hatta hurafe bile olur. Dünyayı yazıyla anlama ve anlatma çabam, biçime değil, öze dönüktür
Sayfa 27 - dünya kitapları yayınlarıKitabı okudu
Yağmura ve kara bayılıyor şairler.
Doluya yüz veren yok
ya da ben rastlamadım.
Hadi gel doluya bir şiir yazalım yağmurdan kaçışına
kışı kıskanışına
iriligine, sevilmeyişine
bazen verdiği zararlara...
BERFE
Sayfa 11 - dünya kitapları yayınlarıKitabı okudu
Olur olmaz şeylerin üstünde durmayacakmışım. Böyle emrediyor ilerleyen yaşım..
'' Kayıp bir gün daha!
Çocuklar büyüyor, yaşlanıyoruz
Seni seviyorum ''
Süreyya Berfe