Küçük yaşta zorla bedeni, ruhu kirletilen bir kız çocuğunun dibe çöküşü, susturulması karşısındaki çaresizliği, dipte kalışı ve en sonunda aydınlığa kanat çırpışı… soluksuz okunacak bir şiir kitabı.. görsel çizimlerle desteklenmiş okurken insanı fazlasıyla üzen, insanlığından utandıran bir tarafı var, pek çok insana fazla melankolik gelebilir ama birçok kız ya da erkek çocuğunun yaşadığı bir acı olarak karşımıza çıkıyor ne yazık ki…şimdiye kadar hep sus , konuşma , ayıp diyerek dayatılan cinsel taciz, tecavüz vakaları için umut, ses olabilecek bir şiir kitabı.. susmayalım artık, bu olaylar ne yazık ki yaşanıyor , konuşulsun, yazılsın, bilinsin ve bir yaptırımı/ cezası mutlaka olsun.Herkesin bedeni de ruhu da kendine özel ve sadece istediği zaman, istediği doğru kişiyle paylaşsın güzelliklerini insan.. Rupi Kaur bir kuple ile ne güzel özetlemiş o kız çocuğunun geçmişini ve şimdiki anını…
bunca yıl ayrı düştükten sonra
zihnim ve bedenim
artık nihayet bir
—bu beden benim evim