yarın gidiyorum, şakımayın yıldızlar, sormayın
konuşalım demiyorum,
susarak da çoğalıyoruz ya
gizimi veriyorum bu eve, ağaca, akıp giden suya
günler zor olacak, görüşelim diyemiyorum
...
Sayfa 19Kitabı okudu
Uzaktan konuşalım konuşacaksak. Uzun konuşalım, aradaki boşluklarla ve daima susarak
Meğer baba olmak;
eşinin ve çocuklarının
duygu değişim rüzgârlarıyla üşümeleri;
bu sebeple de soğuk ve sıkıntılı sözler
sarf etmeleri karşısında kenetlenmiş elleri
asla bırakmadan: kimi susarak, kimi hafif tebessümlü cevaplar vererek onları sakinliğin güvenli limanına yavaşça çekebilmekmiş. Ve onlar rahatlayınca: "Buyurun, şimdi konuşalım canlarım..." deyip, ailece öfke fırtınasına tutulmaktan koruyabilmekmiş ve ilişkinin kontrolünü elinde tutabilmekmiş.
Dünya
Cemal Süreya, "Bu dünyayı başka bir hayatın bekleme salonu ya da vakit geçirme yeri olarak görüyordu."
Sayfa 53 - kapı
Taşralı çocukların kaderi
Kitaplarla tanışmamız, bir kitap bulup okumamız,kaderin cilvesi, Allah'ın lütfuydu.
Sayfa 44Kitabı okudu
İnsan, zarif bir yolcu gibi geçecektir yeryüzünden
Eşyalarda konuşur !
"Muhterem Şefika Hanım,
Lamba aydınlık demek. Aydınlıksa mutluluk demek. Size bir ömür boyu mutlu bir evlilik vaat ediyorum. Lambaların üzerindeki bahar dalları kadar taze kalacak size olan sevgim. Bahar dallarının üzerindeki kuşlar kadar hür ve huzur dolu bir hayatınız olacak benimle birlikte. Bu lambaları, size olan hislerimin sembolü olarak muhafaza ediniz lütfen."
Sayfa 76Kitabı okudu
Hiçbirimiz, bir dostun hatrını yıkacak kadar lebaleb dolu, sıkı, sıkışık değiliz. Başımızı kaşıyacak vaktimiz var. Bir selam vermeye, gece yarısı telefonda bir dize okumaya, birbirimizin elini sımsıkı tutmaya, gözlerinin içine bakmaya vaktimiz var. Başka bir şehre gitmeye, belki portakal çiçeklerinin mevsimine, yerel renklere ve başka şehirlerin akşamlarında başka rüzgarlara vaktimiz var.
Ve "gecikmiş" olmanın bütün acısı gelip üzerimize çöreklenecekti. Mazeret değildi elbette fakat hüzünlüydü.
Bazı sabahlar, kitaplarımdan ayrılasım gelmiyor, evet. Karşıdaki yeşil bayıra bakarak ve mütemadiyen odanın müziğini dinleyerek yaşamak, fani lezzetlerin en büyüğü. Dışarıda hayat varmış, çağırıyormuş!
Kitaplarıyla mutlu olmayı öğrenmiş birini hangi dünya saadeti kandırabilir?
Sayfa 105Kitabı okudu