sonsuzluk çizgisi acıların biteceği
ne kadar uzak gecenin yüreğindeki çöl
suskunluğun yankısı ağustos böcekleri
uçurumun dibinde sönmeyen bir bıçak
haydi söyle insan neyi affedebilir son kez
karanlığın kıyısında dursaydı Dağlarca
hiç konuşmayıp öylece sussaydı ömrünce. Polat Onat 21 Ocak 2001