Ölüme bu kadar takılıp kalma oğul! İnsanlar ölmek için doğuyor. Zaman bir bezirgan, ölüm alır, ölüm satar. Gecede ve gündüzde, gençte ve yaşlıda, iyide ve kötüde hep budur yaptığı. İnsan gaflete kapılıp zamanı öldürdüğü için yapar bunu. Bir intikam alır gibi. Ve zamanlar öldükçe ölümün zamanı gelir. Kaçışı olmayan, kurtuluşu bulunmayan andır o. Bir yerde susmak gibi;bir yerde konuşmak kadar... Ebedi hakikatin ta kendisidir ölüm. Her başa gelecek ve tek başına olacak.
''Konuşmak hoşuna giderse sus, susmak hoşuna gidince de konuş...''
Bişr bin Hâris
Biliyordur ki bir eylemdir yerine göre susmak.
Sayfa 47Kitabı okudu
Ne mutlu ki bu defter var, susmak zorunda kaldığım şeyleri kulağına fısıldamak için...
''Bilmiyorum karşımdaki insanların beni sevmesini istediğim için hep susmak gerektiğini sanıyordum. Susarsam, onlara karşı hep sabırlı olursam beni severler bana değer verirler sanıyordum. Görüyorum ki yanılmışım. Susmak yok olmakmış!
Sabretmek aptallıkmış! Her şeyi yerine göre yapacakmışsın, kimseden seni sevmesini beklemeyecekmişsin. Severse zaten severmiş, sevmezse kendileri bilirmiş.''
