Biz, dedi, biz niçin uğunan bir hızla koşuyoruz, bu kadar öldürücü, aşağılayıcı, bu kadar utandırıcı korkulara dayanarak da üstelik, biz nereye, niçin gidiyoruz?
"Burası ne ferah, ne kadar özgür ve sessiz!" -diye düşünüyordu Kovrin patikada yürürken.- "Sanki tüm dünya pusuya yatmış bana bakıyor ve anlaşılmayı bekliyor..."