Ağla
Ağla kalbim ağla, gözlerim yansın,
Duman duman yaşlar, aksın ruhuma.
Feryâdın, figânın arşa dayansın,
Hayat suyu aksın derin uykuma.
Bir rahmet bulutu olur bakarsın,
Mus’ab’a bakın ve ibret alın.
“Bir gün, İslam’ın ilk muhacir muallimi genç ve güzel Mus’ab Medine mescidinde bir köşede eski- püskü elbiseler içinde otururken, onun o halinden mahzun olan Güllerin Efendisi’nin (sallallahu aleyhi ve sellem) dudaklarından şu sözler döküldü: “Şu Mus’ab’a bakın! Bir zamanlar Mekke’de anne-babasının yanında ondan rahatı yoktu. Mekke’de herkes ona bakar, imrenirdi. Ama o Allah sevgisini tercih etti.”
Sayfa 64 - Ufuk YayınlarıKitabı okudu
“Çok geç, çok uzak...” ya da böyle bir şey.
Bu yürüyüşten mutluydum, biraz uyuşmuş haldeydim, bedenim sakinleşmişti, damarlarımda yağan yağmur gibi tatlı bir kan dolaşıyordu. Köprüde, ırmağa bakar gibi korkuluğun üzerine eğilmiş bir karaltının arkasından geçtim. Daha yakından bakınca, kara giysili, ince bir genç kadın fark ettim. Kara saçlarıyla mantosunun yakası arasında, duyarlılığıma seslenen körpe ve ıslak bir ense görünüyordu yalnızca. Ama kısa bir duraksamadan sonra yoluma devam ettim.
Köprünün ucunda, evimin bulunduğu Saint-Michel doğrultusunda rıhtımlara vurdum yolumu. Bir iki metre kadar yürümüştüm ki, suya düşen bir cismin gürültüsünü duydum, gürültü gecenin sessizliği içinde bana çok büyük geldi, aramızdaki mesafeye karşın. Orada kalakaldım, ama arkama dönmedim. Bunun hemen arkasından, yine ırmağa doğru inen, sonra ansızın sönen bir çığlığın defalarca yinelendiğini işittim. Birden donup kalmış gecede bunu izleyen sessizlik bana sonu gelmez gibi göründü.
Koşmak istedim, ama kımıldayamadım. Sanıyorum, soğuktan ve heyecandan titriyordum. Kendi kendime acele etmeli diyordum; ama karşı konulmaz bir güçsüzlüğün bedenimi kapladığını duyuyordum. O zaman ne düşündüğümü unuttum şimdi, “Çok geç, çok uzak...” ya da böyle bir şey.
Hiç kımıldamadan dinliyordum hep. Sonra, küçük yavaş adımlarla yağmur altında uzaklaştım. Kimseye haber vermedim.
SON TÜRKÜ
Kaybolmak uz re suya düsen bilezik;
Bak, butun kırışıklar silindi sudan.
Son saatimde mi uyandım uykudan,
Neden bos gecen yıllardan içim ezik?
Durdu beni ölüme götüren kervan.
Eski bir şarkı söyleniyor rüzgarda.
Duydum ki sevmeyi bilen dudaklarda
Benim ilahilerim hala okunan.Sevgilim...... ellerime dokunaraktan.
Beni çağıran bir eda var sesinde.
Bu muydu insanlara son nefesinde
Görüneceğinden bahsedilen şeytan?
Sular çekilmeye başladı köklerde
Isınmaz mi acaba ellerimde kan?
Ah! Ne olur butun güneşler batmadan
Bir türkü daha söyleyeyim bu yerde!
Sayfa 191Kitabı okudu
