Sude
@suyvz_
yaşamak.
Göğsümden havaya kattığım zehir,
Solduracak bir gül gibi ömrünü,
Kaçıp dolaşsan da sen, şehir şehir,
Bana kalacaksın yine son günü.
Ölürsün... Kapanır yollar geriye;
Ben mezarla sırdaş olur, beklerim.
Varılmaz hayale işaret diye,
Toprağında bir taş olur, beklerim...
bekleyenKitabı okudu
Başlangıçta öyle görünmese de birinin yokluğuna alışmak, varlığını benimsemekten kolaydı. Kimsenin yokluğu, varlığı kadar yaralamazdı. Yok vardan az acıtırdı.
Sayfa 140Kitabı okudu
Sorun şu ki biz Allah’la vedalaşmadan ayrılmıştık. Yani ben yıllar önce, kalbimi annemin kederiyle sınamasının akabinde, fena küsmüştüm ona.
Reader Follow Recommendations
Seni özlemekten başka hiçbir şey yapamadan milyonlarca korkunç saniye geçirdim.
Sevgilim, tek başıma seni özlemek çok zor. Hiç değilse sen de beni özleyerek el veremez misin?
Sayfa 105Kitabı okudu
Sen yitirdiğini arıyordun, ben koruduğumu koyacak yer bulamıyordum.
Hafıza-i beşer nisyan ile maluldür.
-insan hafızasının eksikliği unutkanlığıdır-
Yeni sözler, yeni yaşantılar bulacağımı sanıyordum. Bu acılar, yüreğimi paslandırmış oysa. Sevmek zor geliyor. Alışmamışım yoruluyorum. Her an sevdiğimi düşünemiyorum. Bazen atlıyorum. Boşluklar oluyor. Bunları boş sözlerle doldurmaya çalışıyorum. Oysa ben her an sana bakmak, hiçbir sözünü kaçırmamak; bir kıpırdanışını, yüzünün her an değişen bütün gölgelerini izlemek, her an yeni sözler bulup söylemek istiyorum.
Beni bir gün unutacaksan, bir gün bırakıp gideceksen, boşuna yorma derdi; boş yere mağaramdan çıkarma beni. Alışkanlıklarımı özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna.