İnsanlar kendileriyle o kadar meşguller ki, bana baktıklarında beni değil yalnızca görmek istediklerini görüyorlar.
Sayfa 18
Buğulanmış nefesin, camda belli belirsiz bir iz bırakır. Umutsuz çırpınışlar başlayınca, neden ürktüğünü bilmeden huzursuzca geri çekilirsin.
Sayfa 46
Her zamanki gibi bir kitap alıp köşesine çekiliyor...
___
Şimdi, benim zamanım.
Sayfa 55
Müzik, kalbine dokunmuştur bile.
Sayfa 25
Anılar hatırlanmak için değil midir? Ya hatırlanmıyorlarsa?
" O zaman bize ait değillerdir artık!"
Sayfa 24
