Bazen bazı şeyleri özlediği oluyor insanın. Annem bir gün şöyle dedi "İstanbul'u görmeden ölürsem gözlerim açık giderim."
İçim sıkılıyor. Mesela bugün İstanbulu özledim, annem gibi.
Şu havalarda en çok da İstanbul çekiyor insanın canı;
Galata'da balıkçıları, balık ekmekleri, Beşiktaş sahilde mısırcıları, Gülhane'de ağaçları, suya para atanları, Eminönü'de satıcıları, tuhafiyecileri, taksimde ıslak hamburgeri, iskelede bekleyenleri, martıları, tramvayları, ilk kez deniz görenleri, Ortaköy'de namaza koşanları, fotoğrafçıları, Ayasofya' yı, Sultan Ahmet'i, Kız Kulesi'ni seyre dalmışken vapurun ötelerden gelen sesiyle irkilenleri, Balat'ta bir film çekimini, senin adına onca şiir yazan şairleri, şiirleri...
Sahafçı gezeriz, kitaplar alırız, yemekler yeriz, bir turistle denk geliriz, İstanbulu izleriz, akşam olur daha bi güzelleşir İstanbul, biz yine şarkılar söyleriz, keyifleniriz...
Canımız, içimiz, dışımız İstanbul'a bir gün yolculuk çekiyor. 🌸