Mektepte bize bir şiir ezberletmişlerdi.İnsan ,yaşadığı yerlerde beraber bulunduğu insanlara görünmez ince tellerle bağlanırmış;ayrılık vaktinde bu bağlar gerilmeye ,kopan keman telleri gibi acı sesler çıkarmaya başlar ,her birinin gönlümüzden kopup ayrılması ,bir ayrı sızı uyandırırmış .Bunu yazan şair ne kadar haklıymış!
Sayfa 207 - undefined