Düşünüyorum da zaman ne çabuk geçmiş. Lise, ortaokul, ilkokul yıllarıma dönüp baktığımda çok uzakmış gibi geliyor. Sevinçlerimi, hüzünlerimi, arkadaşlarımı ve en çokta öğretmenilerimi özlüyorum. Hele ki birkaç tanesi var ki aklımdan hiç çıkmadı. O zamanlar genciz tabi, kanımız deli akıyor. Anlamadık dediklerini. Hepsini yabana attık. Gülüp geçtik.
Deli konuşmam
Hep aynı ben
Kendimden sıkılan hep aynı olan ben
Her zaman ki gibi
Aynı oda,aynı pencere,aynı dolap ve yatağım dibindeki aynı terlik
Ve çizgi filim karakterleri gibi hep aynı pijamalar
Kapı aynı yerinde ve hiç sıkıldığinı görmedim belkide o da içine kapanıktır
Hiçkimseye anlatmak istemez hep kapalı kalmak ister
Kapıdan izin almadan
