Victor Hugo
HZ.MUHAMMED
Vazifesinin yakın olduğu içine doğmuştu
Metindi, kimseyi kınamıyor, incitmiyordu
Yolda gördüğü kimselerle selamlaşıyordu
Her gün sanki biraz daha yaşlanıyordu
Oysa sadece yirmi ak vardı siyah sakalında
Durup su içen develeri izliyordu arada sırada
Böylece, deve güttüğü zamanları hatırlıyordu.
Sanki Cenneti görmüş, İlahi Aşkı
Arabayı kullanan Kayra’yı seyrettim birkaç saniye. Hiç konuşmadan sadece yolun iki tarafının birleştiği noktaya gözlerini dikmiş, halıcıdan aldığını söylediği esrarlı sigaralarından birini içiyordu. Sağ eli el freninin üstünde, sol elinde sigara. Bomboş yolda otomatik vites rahatlığıyla direksiyonu sol diziyle idare ediyordu. Ve o an düşündüm.
Sayfa 239Kitabı okudu
– Anna Andreyevna, madrabazın biri! O, seni de beni de bütün dünyayı da aldatır! Öteki bayanla sorunu daha iyi halledeceğini bildiğim için seni bekledim.
– O bayan da kim?
– Mme Andrakova. Ben her şeyi biliyorum. Onun sendeki mektuptan korktuğunu kendin söyledin…
Utanarak:
– Hangi mektup? Yalan söylüyorsun… Onu gördün mü, diye homurdandım.
–
