Tabiat

"İnsanlıktan ümit kesmedim, fakat insana güvenmiyorum. Bir kere bağları çözüldü mü; o kadar değişiyor, o kadar kurulmuş makine oluyor ki... bir de bakıyorsun ki, o sağır ve duygusuz tabiat kuvvetlerine benzemiş..."

bugün tabiat ne kadar güzel. kuşkusuz her gün böyle bu. ama güzelliği görmek her zaman mümkün değil. bakmasını bilmek gerek. acılara, hastalığa ve yorgunluğa rağmen bakılabilir.

Bir gün sapsarı kesildim
Öyle bir tabiat vardı ki gövdemde
İnsanları görmezdim bile yanımdan
Bir hava bulutu gibi geçerlerdi
İçimden
Gidip dağlara
Kafa tutmak gelirdi.

... en kötü düşman tabiat değil, insandır unutma. İnsanın en zorlu düşmanı yine insandır.

Din ya bir sapıtış, ya bir dalavere. Onsuz yapamazmışız! Kötü bir alışkanlık bu sadece. Ahlakın kaynağı tabiat ve toplumdaki anlaşmalar. Ne iyilik umrunda tabiatın, ne kötülük... Güneş, evliyaları da, eşkiyaları da aydınlatır...

Tabiat siyasi sınırları kabul etmez. O, yaratıkları dünya üzerine serpiştirir ve güçlerin serbest faaliyetlerini izler.

“Zira kimi tabiat veya sanat izlenimlerini edinmeyi değerli bir keşif yapma umuduyla istiyorsak, bunların yerine Güzel’in kesin değeri konusunda bizi yanıltabilecek, daha silik izlenimlerin ruhumuza girmesine izin vermekte biraz tereddüt ederiz.”