Merhaba arkadaşlar
Bu aralar 
Rabindranath Tagore ile beraber Hindistan'da, "Aynı derede iki defa yıkanılmaz" diyen 
Herakleitos 'a inat kutsal nehirfe (Ganj'da) 50 defa günahlarımdan arındım, sonra Yamuna nehrine çiçekler attım. Derede arınmak, yüzmek ve yıkanmak güzeldir, Herakleitos ne karışır yahu, aristokrat fiozoflar konuşacağına
Seni aradım ve buldum!
Bazı yazarlar vardır ki, önyargılarınızdan dolayı biraz temkinli yaklaşırsınız, ne vakit Pandora'nın kutusu açılıp da kendiniz soluk soluğa sayfalar arasında gezinirken görürseniz o zaman anlıyorsunuz önyargılarımızın tıpkı diğer konularda olduğu gibi, bu konuda da sizi nasıl da yanıltığını...
Rabindranath Tagore 'nin kitaplarında uzun süredir nesli tükenmeye yüz tutmuş çoğu duyguyu yaşıyor ve bu duyguları anlatışındaki naiflikle beraber ruhunuzda hissediyorsunuz.Bu okuduğum kaçıncı kitabı oldu bilmiyorum ama ben bilhassa aceleye getirmedim bu serüvenleri. Kelime kelime ilerledim, zira basit kelimelerle daha ne kadar bir mucize yaratılır'ın şaşkınlık ve hayranlığında ömrünü geciktirmek istedim sayfaların. "Saf ve basit şeyleri yine saf ve basit olarak sürdürmek..." Ss147
Önceleri 
Genç Werther'in Acıları misali bir sapma mı olacak diye merak ederken sonrasında şiirin vücut bulmuş mısralarında buldum kendimi. Okuduğum en güzel kitaplar arasında hafızamda yer edinecek olan bu kitabı siz değerli dostlarıma tavsiye ederim.
Sevgi içimizde...
