"Ümitsiz hastalıkların, mukadder felaketlerin son bir ilacı vardır: Tahammül ve tevekkül."
"Kızlarım, ümitsiz hastalıkların, mukadder felaketlerin son bir ilacı vardır: Tahammül ve tevekkül. Elemlerde bir gizli şefkat var gibidir. Şikayet etmeyenlere, kendilerini güler yüzle karşılayanlara karşı daha az zalim olurlar."
Sayfa 223Kitabı okudu
“Ümitsiz hastalıkların, mukadder felaketlerin son bir ilacı vardır: Tahammül ve tevekkül. Elemlerde bir gizli şefkat var gibidir. Şikayet etmeyenlere, kendilerini güler yüzle karşılayanlara karşı daha az zalim olurlar.”
Sayfa 224Kitabı okudu
"Kızlarım, ümitsiz hastalıkların, mukadder felaketlerin son bir ilacı vardır: Tahammül ve tevekkül. Elemlerde gizli bir şefkat var gibidir. Şikayet etmeyenlere, kendilerini güler yüzle karşılayanlara karlı daha az zalim olurlar."
Sayfa 224Kitabı okudu
Sör Aleksi'nin hiç dilinden düşürmediği bir söz
vardı: "Kızlarım,ümitsiz hastalıkların,mukadder felaketlerin son bir ilacı vardır: Tahammül ve tevekkül. Elemlerde bir gizli şefkat var gibidir.Şikâyet etmeyenlere, kendilerini güler yüzle karşılayanlara karşı daha az zalim olurlar." Çalkuşu bu sözleri daima gülümseyerek dinlerdi. Halbuki şimdi onları doğru buluyor ve gülmeye cesaret edemiyorum.
Sayfa 223 - İnkılâpKitabı okudu
Umutsuz hastalıkların, mukadder felaketlerin son bir ilacı vardır:Tahammül ve Tevekkül.