Kitabı gerçekten beğendim. Bizi duygusal bir yolculuğa, gel-gitlere sürükleyen bir kitap.
Özetle kitapta, Neriman'ın alafranga-alaturka, garplılaşma-şarklılaşma, mevzularındaki gel-gitleri Macit-Şinasi üzerinden anlatılıyor.
Kitapta psikolojik tahlillere detaylı yer verilmese de kişilerin ruh hâllerini anlatmayı yazar başarıyla gerçekleştirmiş.
Kitabın son bölümündeki betimlemeler ve Gazali'den yapılan alıntılar çok etkiliydi. Faiz Bey tiplemesi de çok başarılı olmuş.
Kendi problemlerini çözmede içindeki muhakemeyle boğuşan, sessiz ama her şeyin farkında olan, psikolojik olarak yorgun ve yıpranmış Şinasi karakteri de gerçekten saygı duyulası.
Maalesef kitapta çok fazla Arapça ve Farsça kelimeler var. Bu baskıda kitabın sonunda kelimelerin anlamları verilmiş olsa da okumayı sekteye uğratan bir durum olmuş.
Kitabı okurken aklıma Felatun Bey ile Rakım Efendi geldi. Orada da iki tipleme, Şinasi ve Macit gibi iki karşıt kutuptu. Ayrıca bu eserde de yaşanan tesadüfler bana Tanzimat 1. dönemde verilen eserleri ve Romantizm akımını hatırlattı.
Kitapta birçok yazım hatası ve yazımda tutarsızlıklar söz konusu: Ferid/Ferit, birtakım/bir takım, Löbo/Löbon vb.
Aziz Nesin (biz böyle bilirdik kendisini) meğer iyi de bir roman yazarıymış! Okuma grubu seçimiyle tükettiğim bu eserle, bana bunu ispatlamış oldu. Bu becerikli kalem
