Abdülhamid'in Kürtlerin İstanbul'a göçünü hoş gören politikası ve sürgün uygulamaları sayesinde, imparatorluğun başkenti kısa süre içinde farklı coğrafyalardan Kürt aydınlarının ve reislerinin toplandığı ve kaynaştığı bir şehir olmuş ve Kürtler belkide tarihlerinde ilk defa, Abdülhamid'in politikaları sayesinde, kendi aralarındaki
Sayfa 504 - NûbiharKitabı okudu
Rohat Alakom ciddiye alınacak bir yazar değil. Boş yere ondan bahsetmiş yazar
Rohat'a göre Ziya Gökalp "Kürtleri Türkler arasında eritip asimile etmek dışında bir çözüm yolu bulamamıştır... Kürt aydınlanma hareketi içinde hiç yer almamış; bir Kürt milliyetçisi olamamıştır… Kürtlerden uzak durmak için büyük çaba göstermiştir... (Gene de) Gökalp'in Kürtçe'yi konuşma ve yazı dili olarak bilmesi, onun, Kürt kültürünün yazılı kaynaklarını... (bu arada) Ahmede Xani, Şerefxan, Maleye Ciziri, Şeyh Rıza Talabani, Melleye Bate, Mevlana Xalit, Baba Tahir gibi Kürt yazar, şair ve düşünürlerini incelemesini sağlamıştır... Zaman zaman kendini 'Kürdolog' olarak da kabul ederdi... Kendi kuşağı içinde Kürtler üzerine onunki düzeyinde incelemelerde bulunup kafa yoran ikinci bir isme rastlamak olanaksızdır ... Gökalp'e göre 'Osmanlı aydını' Kürtlere 'ekrad-ı bed nihad' ( yaradılışı, soyu bozuk Kürtler) olarak bakardı."
şeyh rıza talabani
herkes bilir müftünün evi ne yandadır, kadının evi ne yanda
yoksulun biriyim ben, ne yanda olduğum kimin umurunda
ırak
