“Tamam babacığım, aksi taktirde onurumuzu lekelersiniz, ölüm utançtan daha iyidir!”
Baba, kısık sesle konuşuyor...
Oğlu, uyku sersemi cevaplıyordu.
- Senin evde ne var ne yok, bunları çıkar, tamam mı?
- Bende ne olabilir babacığım, senin para var kasada.
- Tamamiyle sıfırladınız mı?
- 30 milyon avro gibi daha var, eritemedik henüz.
Hz. Yûsuf ...
"Ana babasını tahtın üzerine çıkardı. Hepsi ona (Yûsuf'a) saygı ile eğildiler. Yûsuf dedi ki: "Babacığım! İşte bu, daha önce gördüğüm rüyanın yorumudur. Rabbim onu gerçekleştirdi. Şeytan benimle kardeşlerimin arasını bozduktan sonra; Rabbim beni zindandan çıkararak ve sizi çölden getirerek bana çok iyilikte bulundu. Şüphesiz Rabbim, dilediği şeyde nice incelikler sergileyendir. Şüphesiz O, hakkıyla bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir."
Yûsuf, sûrenin baş tarafında zikrolunan rüyayı gördükten kırk sene sonra babası ile kavuştular ve rüyasının tabirini sûrenin yüzüncü ayetinde beyan olunduğu şekilde söyledi.
Yûsuf -Aleyhisselam- babası ve anası yerinde olan teyzesini tahtına oturttuğu zaman nebîlik şanına yakışır bir şekilde:
Babacığım şeytan benimle kardeşlerimin arasını bozduktan sonra Rabbim beni zindandan çıkarıp bana ihsan etti ve sizi çölden buraya getirdi , dedi de kardeşlerini mahcup etmemek için kuyuya atıldığının sözünü etmedi ve kardeşlerini itham etmeyip suçu şeytana yükledi. Afv u safh tamam a olsun diye böyle yaptı.
Ayrıca zindandan çıkmayı nimet olarak zikretti. Çünkü orada kâfirlerle beraber idi, kuyuda Cebrâil ile beraber idi. Kuyuya atıldığında çocuk idi, zindanda iken genç idi. Kuyuya atıldığından bu yana kırk sene geçmişti , zindan hayatı ise daha yakındı. Melik , Yûsuf'u zindandan çıkarmak için çağırdığında da haberciye : " Efendine dön de o ellerini kesen kadınların derdi ne idi? demiş de Züleyha'nın ismini söylememişti.
➤Yaşadığın günün, son günün olma ihtimali var mıdır? Vardır. İşte bu ihtimal, dünyanın zevklerinden ve kederlerinden de seni alır. Bir şey mi buldun, tamam sevin, ama şımarma, sarhoş olma. O bulduğun
iZ YAYINCILIK
"Babacığım, canım babacığım!"
Çığlık atıp arkasına dönen yaşlı adam karşısında oğlunu görünce, solgun, titreyen bedenini onun kollarına bıraktı.
"Baba, neyin var?" diye bağırdı genç adam endişeyle.
"Yoksa hasta mısın?"
"Hayır, hayır sevgili Edmond'um, sevgili oğlum, hayır ama seni beklemiyordum, Tanrım! Seni böyle aniden karşımda görmenin verdiği sevinç ve heyecandan öleceğimi sandım!"
"Tamam o zaman, hadi toparla kendini! Ben geldim, evet, geri döndüm! Hem sevinçten insana zarar gelmediğini söylerler, işte bu yüzden içeri ansızın girdim. Hadi bana öyle şaşkın gözlerle bakacağına gülümsesene. Geri döndüm ve mutlu olacağız."
Sayfa 14 - CİLT 1
