Daha evvel "İnce Hayat" adlı eserini okumuştum sevgili Mümine Yıldız'ın, naif kalemi ile kendi hayatını baz alarak anlattığı kesitler, tefekkürünü, tevekkülünü kaleme döküşü beni alıp götürmüştü, ufkumu geliştirenlerden olmuştu.
Bu defa tasavvufî yolculuğunu okuyoruz yazarın, seçmiş olduğu yol benim şahsi düşüncem ve gidişatımdan uzak olduğu için bana hitab etmedi açıkçası.
[SPOILER] :
Mesela, 'Pîr'i ile buluştuğunda ki, Pîr'in haremlik-selamlık söz konusu olmadan ki görüşmeler, tavırlar, okuduğum şekli ile bana ve benim islâmî düşünceme tamamen aykırıydı.
Üzülerek söylemeliyim ki, ağır gelebilir bu söylemim ama bana biraz "ılımlı islam" projelerinde okuyacağımız satırlar gibi geldi ...
Yer yer altı çizilesi, düşünmeye sevk eden elbette kısımlar oldu ama konu içeriği itibariyle beni yolda bıraktı diyebilirim.
Bu yüzden önereceğim bir eser olmayacak "Kâşif".
Başka yorumlarda görüşmek dileğiyle,
Vesselam.
