"Alo." dedi Araz, "Kusura bakmayın, uyandırdım mı?" diye sordu kendince alaycı bir tavrla.
"Siz kimsiniz?" dedi kadın, sesi endişeli geliyordu, "Bu saatte beni neden on yedi kez aradınız?" Sesi artık öfkeliydi.
"Ben Araz Kayalar." diye tanıttı kendini,
"Uraz'ın ağabeyi, isim tanıdık geldi mi?"
Telefon yüzüne kapanırken Araz kaşları çatılarak Murat'a döndü. Kadın Uraz'ın adını duyunca telefonu Araz'ın yüzüne kapatmıştı.
KENDİM KADAR
#Bazen kendimizi yargılama konusunda kendimizi yargıladığımız için bile kendimizi yargılarız! Tanıdık geldi mi?#
Sayfa 52Kitabı okudu
karanfil
(16 Haziran 2004)
Ayça okulunun kapısından koşarak çıkarken etrafına göz gezdirdi. Tanıdık hiçbir yüz görmemenin verdiği üzüntüyle omuzları çökmüştü. Bugün annesi de babası da onu okuldan almaya gelmemişlerdi.
Bu çok sık yaşanan bir durum değildi. Sadece annesinin ve babasının işi olduğu zamanlar olan bir durumdu. Babası muhtemelen daha işten
Zahmetsiz kazancın ve menfaatin iğrenç olup olmadığıysa başlı başına bir sorun. Burada bunun tahliline girişecek değilim. Bende de fena hâlde kazanma isteği olduğu için, salona girdiğimde bütün o hırs, isterseniz hırsın iğrençliği deyin, gayet makul, hatta tanıdık geldi. İnsanların merasimi bir yana bırakıp birbirine teklifsiz davranabilmesi harika bir şey. Kendi kendini kandırmanın âlemi var mı? Ne gereksiz, ne beyhude bir çaba!
Sayfa 14Kitabı okudu
Tanıdık geldi mi size de..?
"" Eğer bu dünyada bir yerlerde, insanlar çocukları bombalıyorsa, bunu bilmeye gerek yoktu. O dünya zaten yanmış çocuk eti kokardı.. Eğer bir yerlerde, başka çocuklar açlıktan geberip gidiyorsa, bunu da bilmeye gerek yoktu. O dünyanın zaten açlıktan nefesi kokardı... ""
Sayfa 121 - DKKitabı okudu
Çok tanıdık geldi...
Halkın en kutsal bildiği şeylerle, doğrularıyla, içtenliğiyle, coşkun duygularıyla oynamaya başladılar; her şeyini, her şeyini paraya dünya hakimiyetine çevirdiler. Bu öğreti deccallık değil de nedir? Tanrıtanımazlığa götürmez mi insanlığı bu? Tanrı tanımazlık onlardan, Roma katolikliğinden çıktı işte! Oradan başladı Tanrıtanımazlık: insanlar nasıl inanabilirlerdi onlara? Onlara duyulan nefretten doğmuştur Tanrıtanımazlık. Onların yalanlarının, Din adamlarının güçsüzlüğünün eseridir Tanrıtanımazlık! Yevgeni Pavloviç'in çok yerinde söylediği gibi biz de inanmayanlar köklerini yitirmiş bir kesimdir yalnızca... Orada, Avrupa'da halkın büyük çoğunluğu önce cahillikten, yalan dolandan inanmamaya başlamış, şimdi ise fanatizmden kiliseye ve hristiyanlığa olan nefretinden inanmıyor..
Sayfa 689 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
MÜTHİŞ BİR TREN
Kıraathanenin camları önüne oturmuşlardı. İki arkadaştılar. Nargilelerinin marpuçlarını emerek susuyorlardı. Zayıf olan, lülenin ateşini nargilenin kehribar ağızlığıyla düzeltti. Bir-iki nefes daha çekti. Marpucu sardı. Nargileyi önünden itti. Bu, yüzü karanlık, karışık bir adamdı. Kalın kaşları vardı. Bu kaşların altında
HAVUZ BAŞI
Beyazıt Havuzu'nun kenarındaki kanepelerden birine oturmuş sizi bekliyorum. Yaşını almış bir adamın yirmi yaşındaki çocuk kederlerini, sevinçlerini yaşaması ne demektir, diye düşünüyorum: Belki, bir geç olma hadisesi. Belki de bir çeşit hazları, kederleri, çocuklukları uzatma temayülü. Ama bu uzayan yaz, kışın gelmeyeceğine alamet
