Tanklalara yüreklerini siper eden kahramanlara
Bir gece nasıl yürürse sabaha Kitaba ve okuyana onu Kibrin söküp alamadığı bilgelikle Edilen yemin üzerine edilen antla Kitaba ve okuyana ki Hüsrandadır insan Geçiyordu bir ülke bir vakitten Güneşi gece görüp gündüz üstüne çekerek Ahd-i yetmedi sonsuza kadar insan kalmaya insanın Kalpte olan bir hüsrandı zaten ihanet İnsan insanın kurdu değil de oysa Ant olsun ki asra hüsrandadır insanoğlu Adayabilmek bir toprağa başını Nasıl da akıl eden bir insan için akıllıca Eski bir ışığın gölgesinde ilerlerken zaman Yeni bir sabahın az ötesinde seslenir an İhanet bu Kadere ve Umuda, umuda, ekmeğe ve suya, Suya oğula ve Ata'ya Seslenir an, yeni bir sabahın az ötesinden Hadi ölelim... Eski günlerdeki gibi.