"Tanrı varsa, kesinlikle büyük bir matematikçidir."
Giorgio de Chirico
Zertoşt'un başlangıcında tek tanrı fikri vardı.
Sayfa 43 - Umuttepe YayınlarıKitabı okudu
Mobbing Bank Diyor ki;
Türk Fırtınası
Nereden bilebilirdim yaşamımın bir fırtına estirmeye ait bir görev olduğunu!
Dokuz yaşında aldım ilk yaramı on iki Eylül sabahında!
O yara büyüttü beni!
İlk insanlar zamanında bir yıldırım düşer, ağaç tutuşur ve bu, insanları dehşete düşürür. "Ben de ateş yakıyorum ama bu öyle bir şey değil, bu bütün ağacı birdenbire tutuşturuyor," diye şaşırırlar ve "Bunu yapan bana benzeyen birisi ama benden çok daha güçlü ve bu nesillerdir oluyor, demek ki bu ölümsüz," diye yorum getirirler. Tabii bunu yapanı da gözle göremeyince al sana Tanrı fikri!
Karısı en son kaçırılacak Tanrı: Hades
Theseus'un Yeraltı Dünyası'na inişi kendi fikri değildi. Oraya gidenlerin aksine, Theseus'un özel ve kişisel bir amacı da yoktu. Sadece dostu Pirithous'un Persephone'u kaçırmasına yardımcı olmak için gitti. Daha önce Theseus güzelliği dillere destan Helen'le evlenmek istemiş, Pirithous da onu kaçırmasına yardım etmişti. Şimdi de Pirithous Persephone'la evlenmek istiyordu ve Theseus onun iyiliğine karşılık vermek zorundaydı.
İki kral Yeraltı Dünyası'nın engellerini büyük zorluklarla aşıp sonunda Hades'in sarayına ulaştılar. Oraya varınca Hades'e Persephone'u almaya geldiklerini söylediler. Hades buna çok güldü (isteklerini yerine getirmeye hiç niyeti yoktu) ve onlara yer gösterdi. Delikanlılar oturunca hareket edemez hale geldiler. Hades onları tuzağa düşürerek yıllar boyunca kalkamayacakları Unutkanlık İskemlelerine oturtmuştu. Bu iskemlelerde her şeyi, kim olduklarını, nerede olduklarını ve neden orada olduklarını unuttular ve, zihinleri tümüyle boşalmış bir halde hareketsiz oturup kaldılar. Daha sonra Herakles Yeraltı Dünyası'na indiğinde Theseus'u kurtardı. Pirithous'u kurtarmak üzereyken yer korkunç bir şekilde sarsıldı. Hades karısını kaçırmaya gelen ölümlünün kaçmasına izin vermeyecekti. Pirithous sonsuza dek Yeraltı Dünyası'nda kaldı.
Sayfa 91 - Say yayınları, Theseus, Pirithous ve Hades.Kitabı okuyor
«Tanrı'nın mükemmelliği mucizelerin mümkün olmasından çok imkânsızlığıyla daha da çok kanıtlanır. Mucizeler sunmak, dinlerin insanlaştırılmış Tanrı'sı için haksızlık olur -binlerce insan aynı şekilde, aynı zamanda mucize bekler- ya da bir hatayı anlamak, onu düzeltmek için -bu da incelik ya da "karakterin kanıtı"ndan çok bir hatanın yapıldığı anlamına gelir. - Ne anlayış ne de irade Tanrı'nın doğasının parçalarıdır, der Spinoza. Bu beni daha mutlu ve daha özgür kılar. Çünkü bilinçli bir Tanrı'nın var olduğu fikri fena hâlde can sıkıcıdır.»
Sayfa 106
Ulusal Egemenlik Kavramına İlişkin
16.yy'da Fransız düşünür Jean Bodin 'Devletin Altı Kitabı' eseriyle ilk defa egemenlik kavramını kilisenin güçlü olduğu bir dönemde "ben sadece dünyevi bir egemenlikten bahsedeceğim" diyerek siyaset bilimi literatürüne sokmuştur. Ancak egemenlik kavramını sistematik bir biçime sokamamış ardından gelen İngiliz düşünür
Ses tahtası, bir konuşmacı konuşurken sesi dinleyenlere daha iyi yayılsın diye arkasına konulan tahtaydı. Mecazi anlamı, bir fikri halka açmadan önce küçük bir topluluğa sunarak fikrin sağlamlığını kontrol (prova) etmektir. en.wikipedia.org/wiki/Sounding_board
Don Miguel de Unamuno
" Sözüm ona geleneksel olan Tanrı ispatlarının hepsi, bu Tanrı-Fikri' ne, bu mantıki Tanrı' ya, soyutlamayla elde edilen Tanrı' ya atıf yaparlar ve böylece hiçbir şeyi ispatlamış olmazlar, yani Tanrı fikrinin varlığından başka hiçbir şeyi ispatlamazlar."
Sayfa 66
Aynı temayı devam ettirirsek, dördüncü kötülük, altı yaşındaki bir çocuğun, ister Yahudilik, ister Hristiyanlık isterse de başka bir din olsun, bir dine sahip olduğunun söylenmesinin uygun olduğu şeklindeki varsayımdır. Bunu başka şekilde söylemek gerekirse, hiçbir şeyden haberi olmayan ve hiçbir şeyi anlamayan minnacık bir çocuğun vaftiz edilmesinin onu tek hamlede bir dinden diğerine geçirebileceği fikri saçma görünür ama daha da öncesinde minnacık bir çocuğu herhangi bir özel dine ait olarak etiketlemekten kesinlikle daha saçma değildir. Edgardo için önemli olan şey “kendi" dini değil (üzerinde düşünmüş olduğu birtakım dini görüşlere sahip olmak için çok gençti) anne babasının ve diğer aile üyelerinin sevgi ve ilgisiydi ve bunlardan, dini nedenlerden dolayı bekar kalmış olan ve anlamsız zalimlikleri sadece insan duygularına incelikten yoksun duyarsızlıkla (dini inanç tarafından gasp edilmiş bir zihne son derece kolay gelen bir duyarsızlıkla) yatıştırılan rahipler tarafından mahrum bırakıldı.
Fiziksel kaçırılma olmasa bile, üzerinde düşünmek için çok ufak kaldıkları inançlarla onları etiketlemek, daima bir tür çocuk istismarı değil midir? Ancak bu etiketleme uygulaması neredeyse tamamen sorgulanmadan günümüze kadar sürmüştür
Tanrı var olduğu için ona inandığınızı düşünüyor olabilirsiniz, ama Freud çok küçük bir çocukken hissettiğiniz korunma ihtiyacını hâlâ hissediyor olduğunuz için Tanrıya inandığınızı düşünüyordu. Freud'a göre bütün uygarlıklar, bir yerlerde, karşılık bulmamış korunma ihtiyaçlarınıza cevap olacak güçlü bir baba figürünün bulunduğu yanılsaması üzerine kurulmuştu. Bu bir hüsnükuruntuydu: Tanrının var olması gerektiğine dair kalbinizde büyük bir arzu taşıdığınız için, onun gerçekten de var olduğuna inanırsınız. Bunların hepsi, çocukluğunuzun erken döneminde ortaya çıkan, bilinçdışı korunma ve bakılma arzusundan ileri gelir. Hislerinin nereden geldiğini çoğu zaman fark etmeseler ve dinlerinin, Tanrının var olmasından ziyade tamamen derinde hissedilen tatmin edilmemiş psikolojik bir ihtiyaçtan kaynaklandığını etkin olarak bastırsalar da, Tanrı fikri, çocukluğundan kalma bu hisleri hâlâ taşıyan yetişkinler için rahatlatıcıdır.
Alfa YayınlarıKitabı okudu
Bu güzel!
Bir insan sonsuz olabilir (devenir) [sonsuz haline gelebilir] mi?
Bu noktada, aslında, şu şekilde yanıt verebiliriz: İnsanda bir sonsuz fikri vardır, çünkü insan sonsuzu çok uzun zamandır düşünüyor. Sonsuz bir Tanrı olduğunu düşünmüştür, belki sonsuz bir sayı olduğunu düşünmüştür, sanal sonsuz ve edimsel sonsuz üzerine çalışmıştır. İnsan sonsuzu düşünür. Sorun, sonsuz düşünüldüğü için sonsuz olunup olunmadığıdır. Bazı filozoflar, sonsuzu düşündüğümüz için, sonsuzla gerçek bir ilişkiye girdiğimizi, içimizde bir şeyin sonsuz olduğunu düşünür. Örneğin Descartes, sonlu olan bizlerin içinde sonsuz fikri olduğu için, sonsuzla bir iletişimin olması gerektiğini söyler. Tanrı'nın bizim zihnimize bu sonsuz fikrini yerleştirdiğini düşünür. Belki yalnızca odur, zira, sonlu olarak, sonsuz fikrine nasıl sahip olabilirdik? Madem sonsuzu düşünüyoruz, onunla ilişkide olduğumuzu düşünebiliriz.
Sayfa 37 - Monokl Yay. Birinci Basım: 2017 Haziran
