Akış
Ara
Mesajlar
1
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
"Hareketlerini değiştirebilirdi, sözlerini değiştirebilirdi, görünüşünü değiştirebilirdi fakat özünde olanı değiştiremezdi. Temelinde, o daima otistik olacaktı. İnsanlar buna bozukluk diyordu ama öyle hissetirmiyordu. Ona göre sadece olduğu şeydi."
Hellö Prythian'da mangalımı yedikten sonra dedim ki hazır bu kitabın devamı da geliyorken okuyalım ve bir silikon vadisine gidelim. Neler oluyormuş bakalım.
Öncelikle 
GuGi gibi adına kanıp formül falan verdiğini düşünmeyin. Yok öyle bir şey. Öyle bir şey olsa yalnız kimse olmazdı zaten.
Kısaca konusundan bahsedelim. Stella 30 yaşında güzel ve başarılı bir ekonometrist. Annesi bu kızımıza artık yaşlandım ve senin mürüvvetini görmek, ölmeden bir torun sevmek istiyorum diyor. Ama bir problemimiz var, kızımız Asperger sendromuna sahip otistik bir birey. Ve erkeklerle arası iyi değil. Bunu aşmak içinde aldığı bir tavsiye üstüne erkek bir eskort tutuyor. Rastgele birini seçiyor ve bu herif hayatının aşkı çıkıyor. Elalem eskort sitesinde hayatının aşkını buluyor... ilginç. Neyse oğlumuzda geçinemediği için en iyi yaptığı şeyi ticarete dökme kararı almış bir eskort. Ama şimdi hakkını yemeyelim efendi çocuk. (arkadaşımın tanısan çok seversin dediği erkek). Aralarındaki ilişkiyi okuyoruz işte.
Yazım tarzı akıcı, yormuyor yer yer güldürdü de. Stella çok tatlış ama Asyalı tanrımız Micheal ara ara delirtti beni 2 puan da ordan kırıldı zaten. Yazarın diğer kitaplarını da okurum ben. Konu sizi rahatsız etmeyecekse tavsiye edilir.
“Yaşam tarafından öldürülebilirsiniz!”
Ve bir gün Tanrı sıkıldı..Her şey böyle başladı. 
Ve... Sonraki Hayattan Kırk Öykü’yü yeniden okumuş gibi oldum. Tek farkı, bu kitabın sonraki hayattan değil, önceki hayattan, evrenin yaratılışından bahsediyor oluşu. 
David Eagleman ’ın sıkılıp oturma odasında volta atan Tanrısıyla, 
Jean-Louis Fournier ’in sıkılıp Pazartesi’yi yaratan Tanrısı aynı kişi.
Öteki tarafta başımıza ne geleceğini bir kenara bıraktık. Tanrı’ya rezidansın üst katında bir ev kiraladık. Ağzında Havana purosu, elinde viski kadehi. Röpteşambırı da benden. İçip üstü açık Lamborghini’le son ses müzik dinliyor bizimki sokaklarda. Sıkılıp ev işlerini ve baş edemediğimiz en büyük güçlüklerden biri olan gündelik hayatı yaratıyor. Bulanık renkleri, lekeleri, laf salatasını, kötü hava koşullarını, aptallığı, kılçıkları.. Kırışıklıklarımızı, beyaz saçlarımızı, kat kat gerdanlarımızı görelim diye aynaları..”Yaratamadı” diyemesinler diye barutu..Tanrı’mız haset, Tanrı’mız şımarık burjuva çocuklarından beter.
İnanalım, inanmayalım, Tanrım sen yardım et dediğimizde nasıl rahatlıyorsak, “her şey senin yüzünden” dediğimizde de o kadar rahatlıyoruz. Keyifle okunur. Ve en son sayfada kahkaha atılır:
“Tanrı dişlerden sonra Diş ağrılarını yarattı.
Tanrı ayaklardan sonra Ayak dikenini yarattı.
Tanrı beyinden sonra Migreni yarattı.
Tanrı çayır kuşundan sonra Avcıları yarattı.
….
Tanrı Mozart’tan sonra Jean-Michel Jarre’ı yarattı.” :))
