“Bizim dilimizin bir ürünüsün,” diyor Brandy, “kanunlarımızın ve taptığımız Tanrının istediği gibi bir ürünsün. Senin her bir molekülün senden önce milyonlarca insan tarafından düşünüldü,” diyor. “Yaptığın her şey sıkıcı ve modası geçmiş olabilir ama yine de kesinlikle kabul edilebilir. Güvendesin, çünkü kendi kültürüne sıkışıp kalmışsın. Tasarladığın her şey iyidir, çünkü onu sen tasarladın. Herhangi bir kaçış yolu tahayyül edemiyorsun. Çünkü hiçbir çıkış yolu yok,” diyor Brandy.
“Dünya,” diyor Brandy “senin hem beşiğin, hem de kapanın.”*
TANRININ BEŞİĞİ
Serçelerin sulardan önce aktığı bir şadırvanda
Ölümden, tanrıdan, zamandan özgür dedem
Yüzünde beni severkenki sabahların buğusu
Sonsuz bir günbatımını gülümseyip duruyor.
Ey ıhlamurların çınarlarla söyleştiği bahçe
Geç okudum yapraklarının açık defterini
Senin bağışınmış gövdemde çiçeklenen hayat
Şenmişsin sonsuzluğu cammdan taşıran aşk.
Sevgilim...
Tanrının beşiğiymiş koynun diye uyuduğum rüya.
Sayfa 23Kitabı okudu
O zamanlar bir Bokononcu değildim ve bu nedenle biraz somurtarak razı oldum. Bir Bokononcu olarak herhangi birinin önerdiği herhangi bir yere güle oynaya giderdim elbette. Bokonon’un dediği gibi, ‘Tuhaf yolculuk önerileri, Tanrı’nın gönderdiği dans dersleridir.’
Sayfa 62
