Evvela kendinden ve şu göçebe suskunluğundan nefret etmeyi öğreneceksin. Sana başka ekmek kapısı bırakmayıp da ellerini kana bulamaya mecbur eden şu insanoğlu insandan ölesiye tiksineceksin. Sırf bir çingene olduğun için mahkum edildiğini bu ürkünç bu kanlı bu sanrılı hayatı durmadan kusacaksın onların yüzüne. Yüreğinin en yaban yerlerinde acıyacak insanlığın...
Sen ki Tanrının en yaslı evladısın. Gün gelecek yüreğin tıpkı bir yitik kuyusuna dönecek. İşte o vakit seni ayakta tutan şeyin de işlediğin günahlar olduğunu anlayacaksın. Çünkü başka türlü nasıl yaşayabilir ki bir cellat. Kendinden nefret etmeyi öğrenmedikçe mümkün mü bu kirli bu yapışkan hayata dayanmak. Her daim dilsiz bir uçurum gibi olacaksın Ali. Gördüğün, düşündüğün ve hissettiğin herşeyi uçurumlarda saklayacaksın. Unutma ki Tanrının yarattığı her çingene yeryüzüne dağılmış bir uçurum haritasıdır özünde. Enkazı ise daima kendi göğsünde.
