Yorgunum..
Haddimden fazla yorgunluklarım.Bu eller benim değil sanki.Bu ayaklar..
Hayatımı ödünç almış gibi yaşıyorum.Bütün mutlu anlarımda birilerinin gözü kalmış gibi.Sürekli yürüyorum,bazen yürümeyi bile unutuyorum.Aldığım bir eşyayı nereye koyduğumu,hatta evimin yolunu,dolaştığım sokakları...
Her şey bir toz bulutu gibi dağılıyor gözümün önünde.Sen ister buna
-yaşamak- dersin,ister Tanrı nın insana -yaşa- deme biçimi.
Ben yorgunum..Yorganım gökyüzü..Güneşim ay...