tanrıya yönelik iki, üç saatlik sofuluğun
ardından ne hissediyorsunuz? Sizin duyularınıza hiçbir şey
sağlamayan soğuk bir hiçlik, tiksinti verici bir boşluk.
Tanrı bizim bir dinimiz olmasını isteseydi ve gerçekten güçlü olsaydı, daha doğrusu, gerçekten bir tanrı olsaydı, emirlerini bize bu kadar saçma yollarla mı bildirirdi?
Cennet dogmasına da cehennem dogmasından daha fazla inanmayalım: Her ikisi de insanların görüşlerini zincirleme ve egemenlerin despotik sultası altında insanı boynu eğik tutma iddiasındaki dinsel zorlamaların acımasız icatlarıdır. Bizim yalnızca madde olduğumuza, bizim dışımızda kesinlikle bir şey olmadığına, ruha atfettiğimiz her şeyin maddenin basit bir sonucu olduğuna ikna olalım; üstelik, bizi hayvandan ayıran insanların kibrine rağmen bu böyledir. Hayvanlar gibi biz de can veren öğeleri maddede bularak, doğadan almış olduğumuz farklı örgütlenme türlerinin bizi sürüklemiş olduğu kötü eylemler yüzünden ne daha fazla cezalandırılmış oluruz, ne de tersi türde örgütlenme sayesinde yaptığımız iyi şeyler yüzünden ödüllendiriliriz.