“Hissizliğin ötesine geçemeyen küçük Lacivert’imin sığındığı kara parçası bendim. Belki üzerine küçük bir ev inşa edeceği, bir bahçe yapıp çimlerinde uzanacağı toprak, rüzgârını içine çekeceği hava bendim.
Zaten ben olmak istiyordum. O ben olsun, ben o... Dünya dursun ama biz burada, bu şekilde kalalım istiyordum.”