İçimde o tarifsiz bezginliği geleceklerin
Sayfa 333 - Everest
Ama ben onun gibi yapmayacağım. İyi geceler :)
Uykuyla boğuşuyor, düşünüyor, tarifsiz acılar çekiyordum.
Aklı arayış bilinenin kıyısında sona erer. Onun ardındaki devasa enginlikte ise sadece tarifsiz bir his süzülebilir.
Sayfa 27Kitabı okuyor
İstanbul’da Boğaziçi’nde
Bir garip Orhan Veli’yim
Veli’nin oğluyum
Tarifsiz kederler içindeyim
Urumeli Hisarı’na oturmuşum
Oturmuş da bir türkü tutturmuşum
İstanbul’un mermer taşları
Başıma da konuyor martı kuşları
Gözlerimden boşanır hicran yaşları
Edalım…
Senin yüzünden bu halim.
İstanbul’un orta yeri sinema
Garipliğim, mahzunluğum duyurmayın anama
El konuşurmuş, görüşürmüş bana ne
Sevdalım…
Boynuna vebalim
İstanbul’da, Boğaziçi’ndeyim
Bir garip Orhan Veli’yim
Tarih Bitti
Sana bakmak toprağa bakmak kadar güzeldi
Sert şarkılar vardı yanaklarında
Sabahın sisini dalgın atlara yükledim
Senin şehrine vardım saçlarını aradım boşuna
Sen yoktun bir şey yoktu
Bu sessiz yolculukta tarifsiz bir yalnızlık içindeydim, üstüme sadece aniden aydınlanan bilincimin parlak meşalesinin ışığı düşüyordu. Gülerek, sohbet ederek dalgalanan bir insan kalabalığının ortasında ben kendi kendimi arıyordum, içimdeki o yitik insanı arıyordum.
Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
