Korkunç sığ bir kitap. “Mademki kadın siyasetten çekildi, peki nasıl oldu da Osmanlı Devleti’nde, entrikalarıyla Hürrem Sultanlar, Kösem Sultanlar ve niceleri türedi” gibi bir cümle kurulacak kadar sığ bir bakış açısına sahip. İdeolojiyi güzellemek için bazı sorunları görmezden gelmek nasıl vicdanınızı sızlatmıyor? “Müslümanlık kadınları eve kapatmadı yükünü azalttı” deyince her şeyi çözmüş olmuyorsunuz. Yazık.
Sezai Karakoç’un üstâdlığı ve Türk şiirine getirdiği yeni soluk tartışmaya kapalıdır elbette. Ancak her şairi onunla kıyaslayıp “Sezai Karakoç daha iyi” demek çok büyük bir haksızlık. “O şair değil, bu şair kaliteli değil” demek bir inceleme değil; yeni bir yorum, yeni bir soluk hiç değil.
