Osmanlı’nın
fütühat anlayışının arkasında hep, o i’lâ-yı kelimetullah
vardır. Cihat anlayışında tasavvufî bir ton her zaman
bulunmaktadır. Şöyle ki ordu şeyhi diye bir makâm vardır.
Ordu her zaman, şeyhin veya şeyhlerin denetiminde tesbîh
çekerek yâni, evrâdlı, ezkârlı bir şekilde savaşa giderdi. Bir
taraftan kösler, diğer taraftan bendirler vurulurdu. Bir-iki tane
değil, yüzlerce bendirin aynı anda vurulmasıyla savaşa
yürüyüşü tahayyül edebiliyor musunuz? Nasıl bir şevk, nasıl
bir heyecan! Meselâ, militer amaçlı olarak algılanan mehter
mûsıkîsi, tekke kökenlidir. Sonraki yüzyıllarda Batı tesiriyle
marşlar oluşmuştur. Ama başlangıçta Hacı Bektâş ocağının
ilâhîlerinin ritmik hâle getirilmesiyle oluşmuş ordu ilâhîleri
vardı. Özetle, Osmanlı’da tasavvuf, her yerdedir; hayatın her
alanına nüfûz etmiştir.
FOTOĞRAFINI ÇEKSEM ŞARKILARIN, NE BULURUM?
Yaşıyorum. Zihnimdeki fotoğraf arşivinde milyonlarca hayal karesi var. Unutulmayan birkaç tane de hayat karesi...
Yaşamak dediğim, bitti bitecek kadarlık bir zaman sahnesi. Bir nefes diyen var, üç gün diyen var, seksen yıl diyen var...
.
İlk hayalinizi ne zaman canlandırdınız göz kapaklarınızın arkasında gizlice?
Ilk defa ne zaman hatırladınız
Rückert’in Mevlâna’yı Anlama Tarzı Üzerine
Friedrich Rückert, Mevlâna Celâleddin âşığı bir Alman şairidir. Onu Alman/Batı dünyasına tanıtmak amacıyla Divan"ından ve Mesnevî"sinden çeviriler yapmış, ömrünü bu aktarım faaliyetiyle anlamlandırmıştır. Yaptığı iş, sadece bir çeviri değildir; fakat aynı zamanda bir karşılaştırmalı edebiyat araştırması, bir metinler arasılık
Şiir için, nesir olmayan şey derler. Belliyi belirtmek gibi görünen bu tanımlama şiirin derin bir yönüne dokunmaktadır. Valery düzyazıyı yürüyüşe, şiiri raksa benzetir. Yürüyüşün açık bir hedefi vardır. Her yürüyüş, istenilen şeye çevrilmiş bir hareketi ifade eder. Bu hareketin tarzı, hız derecesi o şeyin cinsine ve uyandırdığı arzunun şiddetine
