Kusursuzluğu arayan için ilk taslak, kaba eskiz, ısınma egzersizi yoktur. Her taslak son halinde, kusursuz ve değiştirilemez olmalıdır.
Kusursuzluğu arayan, projenin yarısında her şeyi okumaya, ana hatlarını belirlemeye, işin nereye gittiğini görmeye karar verir.
Ve iş nereye gitmektedir? Hiçbir yere, hem de çok hızlı. Kusursuzluğu arayan, asla tatmin olmaz. Kusursuzluğu arayan, asla “Bu oldukça iyi olmuş. Artık devam edeyim” demez.
Butik yayıneviKitabı okuyor
Perspektifle yapılmış her taslak ya da yağlı boya resim seyirciye dünyanın biricik merkezinin kendisi olduğunu söylüyordu. Fotoğraf makinası ondan daha çok da sinema makinası aslında böyle bir merkezin bulunmadığını gösterdi.
•Gerilim okumak istiyorum, okuduğum kitap beni bir ters köşeye sürüklesin istiyorum diyorsanız, size tam da bu kıvamda bir kitapla geldim; 
Verity . Daha önce iki kitabını okuyup çok sevdiğim 
Colleen Hoover bambaşka bir kurguyla karşımızda bu kitapta. Aşk, harika bir ters köşe ve gerilimlerle dolu bu kitap bakalım ne anlatıyor bize.
•Lowen maddi açıdan sıkıntılar yaşayan bir yazar. Annesini kaybettikten sonra biraz daha zora sürüklenen hayatı aldığı bir iş teklifiyle çok farklı bir yöne gidiyor. Nasıl bir yön mü, tam olarak şöyle.
•Geçirdiği bir kaza sonucu yazdığı serinin devamını getiremeyecek olan Verity Crawford'un yerine seriyi tamamlayacak olan Lowen, kendisini bir anda yazarın evinde onun çalışma odasında bulur. Seri için Verity'nin notlarını okumaya koyulan kızımız beklenmedik bir şey bulur; Verity'nin kaleme aldığı otobiyografi.
•Okuduğu dehşet verici satırlar sadece Lowen'ı değil beni de oturduğum yerde inanılmaz gerdi. Anlatılanların gerçekliğine inanmayan Lowen, bu taslağı Verity'nin kocası Jeremy'ye gösterip göstermeme konusunda ikileme düşüyor veee... Olaylar böylece başlıyor. Acaba Lowen o otobiyografide ne okudu? O taslak Jeremy'nin eline geçti mi? Sorular sorular...
•Romantik anlarda da, bir şey olacak mı acaba, korkusuyla okudum ben kitabı. Kitabın sonundaysa hâlâ neye inanacağımı bilmez haldeydim. Böyle bir kurguya böyle bir son yakışırdı diyorum ve sizi bu kitabı kesinlikle okumaya davet ediyorum. Okuduğunuza pişman olmayacaksınız, okuyup okutacaksınız; eminim️.
Biraz da Vefa
İnsan, biraz kitap okuduğu zaman kendisinin de kurmaca yazabileceği sanrısına kapılıyor. Oysa o iş o kadar da basit değil: Bir öykü yazabilmek için bile uzun bir kurgulama sürecinden sonra oturup uzunca yazmak, yazdıklarını tekrar tekrar okuyup mantık hatalarını ve noktalama yanlışlarını düzeltmek gerekiyor. Elinizde bulunan ve biten ilk metnin sadece bir taslak olduğunu ve zamanın imbiğinde damıtılması gerektiğini de unutmamalısınız. Tüm bu koşulları harfiyen yerine getirseniz bile başarılı bir kurmaca yazmanız garanti değil. Tabi bunlar kurmaca yazma hususunda benim düşüncelerim. Yoksa, Hakan Günday gibi oturup bir çırpıda yazıyorum ve yazdıklarımı bir daha okumuyorum, diyen ama yine de çok başarılı yazarlar da yok değil. Velhasıl, güzel yazılmış kurmaca metinlerin yazarlarına hayatımıza kattıkları anlam, yeteneklerini azim ve sabırla birleştirerek verdikleri büyük emek nedeniyle çok büyük saygı duyuyorum.
..."Hayatını nasıl yaşayacağın sadece seni ilgilendirir. Fakat unutma,yüreklerimiz ve bedenlerimiz bize sadece bir kez için verilmiştir. Çoğumuz ister istemez, sanki yaşanacak iki hayatımız varmış, birisi taslak, öteki mükemmel versiyonmuş ve ikisinin arasında bir sürü versiyonlar varmış gibi yaşarız. Ama sadece bir tane vardır, sen bunu anlayamadan yüreğin yıpranır ve vücuduna gelince, ona bakacak pek kimsenin kalmayacağını, yaklaşmak isteyenin hiç olmadığı bir noktaya varırsın."
Bkz Türkiye
Edinilen bilgilerin hiçbir zaman derinlemesine nüfuz etmesine izin verilmez. Durmak mı istiyorsun? Yürü! Yürü! - Ama tam anlayamadım, şu okuduğum ders içimde ancak taslak halinde bir duygu uyandırdı... Yürü! Yürü! Yeni Gezgin Yahudi, hiç ara vermeden yürümelisin; matematiği, fiziği, kimyayı, zoolojiyi, botaniği, jeolojiyi, tüm halkların tarihini, dünyanın beş kıtasının coğrafyasını, iki modern dili, birçok edebiyatı, psikolojiyi, mantığı, ahlakı, metafiziği, sistemler tarihini kat etmelisin... Yürü, yürü vasatlığa doğru; ortaokul veya lise sana her şeye yüzeysel olarak bakma, dış görünüşlere göre hüküm verme alışkanlığını kazandırsın!
Bu hızlı koşu üniversitede de hiç yavaşlamayacak, hatta birçok öğrenci için daha da hız kazanacaktır.
