Çoğunluğun yanlışları doğru olarak bildiği zamanlar, belki doğruları doğru bildiği zamanlardan daha çoktur...
Sayfa 151 - TiyoKitabı okuyor
Eğer elma şekeriyle kandırılan çocuklar değilsek veto edebilir miyiz dünyayı? İnsan olarak dünyayı veto etme hakkımız var mı?
Sayfa 256Kitabı okuyor
Bizim talip olduğumuz kendi varlığımıza ilişkin meselelerdeki önemi kavrayarak kendiliğinden sahip olduğumuz ağırbaşlılıktan başka nedir?
Sayfa 229Kitabı okuyor
Gerçekten değerli olan yerimizi tesbit ederken düzmece ciddiyetin geride bırakılması gerektiği besbelli.
Sayfa 229Kitabı okuyor
Omlet yemek istiyoruz, lakin yumurtaların kırılmasına da gönlümüz razı değil. Olacak iş mi? Eskiden "Durmayalım,düşeriz."derlerdi. Şimdi düştüğümüz, her tarafımızın çürükler içinde oluşundan belli. Ama düşünmeye hala niyetimiz yok gibi.
Sayfa 140Kitabı okuyor
Vahy insana nasıl insan olabileceğinin, kulluğunun şuurunu verir. İnsan beynini ve ellerini kullanarak yani bir “kültür” yaratarak diğer canlılar gibi yaşayabilir, ama insan gibi yaşamak için ancak Kur’ân-ı Kerim’in insan için çizdiği sınırlar içinde mümkün olabilir.!
Kurtuluşumuz, ne olduğumuzu hatırlamakla, görev ve sorumluluklarımızı yerine getirmekle, kısaca haddimizi bilmekle mümkündür.
Sayfa 43Kitabı okudu
Yaşamak yorulmaktır.
📖| Olmak Cesareti, Kemal Sayar
Yaşamak yaralanmaktır.
📖| Jurnal, Cemil Meriç
Yaşıyor olmak, savaşıyor olmaktan başka bir şey değildir.
📖| Taşları Yemek Yasak, İsmet Özel
🖌️| Crucifixion of St. Peter, Caravaggio
Modernlik, modern düşünce
Modern düşüncenin vatanı ve modernliğin vatanı aynı yerler değildir. Varlığını İtalyan şehir devletlerinde ilk defa gösteren modernlik, Hollanda'ya uğrayıp ve bir müddet Britanya'da dinlendikten sonra ABD'de çöreklendi. Modern düşünce kendi vatanı olarak sadece Fransızca ve Almanyacayı bilmiştir. Meblağ ne kadar yüksek olursa olsun İngilizceye sadece kira ödüyor modern düşünce. Ülke olarak hem Fransa hem de (ve bilhassa) Almanya birer modernlik merkezi olmaktansa modernliğin akıbetini tayin eden yer haline gelmeği kendine yakıştırdı.
Sayfa 17Kitabı okuyor
Biz yapabileceğimizi yapmaktan kaçmak için kendimize varamayacağımız hedefler seçiyoruz. İkinci kaçamağımız sorumlulukları mensup olduğumuz gruba, çevreye, yapıya yıkmaktır.
Zaten insanlar genel doğruların gölgesine sığınıp olmadık yanlışları işleyip durmuyorlar mı ?
Evet, haklısınız. Yaşadığımız dünyada sözlerin teminati yok, çünkü sözlerin bizi insan ettiği veya insanlıktan çıkardığı konusunda bilgilerimizi kaybettik ve kaybetmekteyiz.
Özgür insan akıllıdır ve akletmeyi bilir, çünkü akletme gücü ona Yaradan’ın ve verdiği değerlerden biridir.
Hayvanlaşmanın da büyük avantajları vardır. Böylece insan daha sorumsuz, dünyadaki tatmin vasıtalarından daha çok lezzet alan, izzetsiz olmayı bir kayıp saymadığı için benzerleri arasında en çok rahat edebilen duruma gelir.
Öyle ki mahvoluşunun bile tadına vararak yaşar.
İnsanoğlu yeryüzüne inen İlâhî bilgiden istifade eder etmez kurtuluş kapısına varır. Kurtuluşumuz, ne olduğumuzu hatırlamakla, görev ve sorumluluklarımızı yerine getirmekle, kısaca haddimizi bilmekle mümkündür.