Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Atatürk'ün Sırdaşı Kılıç Ali'nin AnılarıHulusi Turgut · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2018269 okunma
Hayatın Öyküleri
2018 senesi 
Yunus Nadi ödülünü kazanan 
Öteki Düşler kitabı kısa 14 öyküden oluşuyor. Genel olarak 1 2 bölümünde sıkılsam da beğendiğim bir kitap oldu. Yazarın dili gayet akıcı ve gerçekten okuyunca insanı saran bir bütünlük var.
Öteki Düşler Önsöz niyetine isimli bölümde; düş dünyamıza yapılacak bu yolculuğun anlatılımı, Seçilmek isimli bölümde; bir sanat eserinin betimlenmesi, Gazozuna Maç isimli en sevdiğim bölümde merhum Atilla Bölükbaşı ve futbol hatıraları anlatılıyor.
Dönüş isimli bölümde; siyasi bir suçlunun hatıraları, Pembe Taka isimli bölüm 1981 tıp mezunlarına atfedilmiş, Titanicus Amcaya veda bölümünde özlenen hatıralar ve ölüm teması, Neden? isimli bölümde; siyasi hatıralar, Beter Amca'nın Son Masalı isimli bölümde Masallar ve hikayeler, Şaire Mektup isimli bölüm en sevdiğim 
Behçet Necatigil ve ustalığı hakkında bilgiler veriyor.
Portakal Kabuğu Yoldaşı isimli bölümde Orta Amerikalı yol arkadaşı, Güllerin Getirdiği isimli bölümde eskimeyen dostluk, Randevu isimli bölümde ise Afrika'da safari yolculuğuna çıkıyoruz. Kesinlikle tavsiye ediyorum 10 üzerinden 9.
"Gerçi çocuklar, oyun arkadaşlarını kolay kolay unutmazlar." Sayfa 38
"Ölümlü olmak bunca acıklı mı, korkunç. Peki olmamak sanrısına kapılıp gelişigüzel yaşayabilmek mi beceri isteyen kolay iş?" Sayfa 83
"Bizi kimi kitaplara, mektuplara, yapılara çeken kendimizden dışarı çıkmak." Sayfa 128
"Tekin değildir öteki dünyalara göçmüş ötekilerle düşlerde buluşmak." Sayfa 157
Karanlık Bir Kış Günü: Palto
Geçtiğimiz yıl içinde okuduğum fakat okuduktan çok sonraları bile aklımdan etkisini silemediğim bir hikaye: Palto.
Kıymetini zaman geçtikte anladığımdan olsa gerek, kitaba verdiğim 8/10 puan beni düşündükçe üzüyor. Keşke ilk okuduğumda 10/10 puanlık bir kitap olduğunu idrak edebilmiş olsaydım.
Korkutucu, depresif, karanlık ve trajik bir realist dünyanın/maceranın içine gömülmüş, masalsı ve gerçeküstü bir son. Dünyadan alamadığımız adalet hissini öbür aleme vermeye ne kadar istekliyiz. Akakiy Akakiyeviç’e ne benzer hayatlar yaşıyoruz hepimiz.
Tutumlu olmak gerekliliğini (belki de zorunluluğunu) çocukluktan öğrenmiş ve bunu içselleştirmiş bir okur olarak ben de, üç kış aynı montu giyen bir insanım. Ve bunu bu öyküyü okuyana kadar da yadırgamamıştım belki de, sanki olması gereken buymuş gibi. Yahut masabaşı işimle ilgili hepimiz gibi benim de bitmeyen endişelerim var. Ne kadar anlamsız geliyor bu kitabı bitirdiğimizde, tüm bunlar.
Aslında ne kadar değerli olduğumuzu, ne kadar değerli olmamız gerektiğini gösteren ve yeri hemen doldurulabilir olduğumuz bir sistemde yaşadığımızı, bu yüzden de kıymetimizi hiç unutmamızı öğütleyen bu kitap adeta belleğime kaydoldu.
Bu kitabı okuyalı aylar oldu fakat aylar sonra bile sık sık aklıma gelen, hayatıma, işime, ilişkilerime olan etkilerini de ancak bu süreden sonra fark edebildiğim bu hikaye, kesinlikle hakkını vererek okunmayı hak ediyor. Hepimizin birer Akakiy olduğu günümüz toplumunda, hayatlarımızı aydınlatan bir fener işlevi gördüğü kanaatindeyim.
Kısa olmasından da mütevellit herkesin okumasını tavsiye ederim. 
Nikolay Gogol
