Kalemi kuvvetli fakat kitap benim için tam bir hayal kırıklığı. Başlarda ilk önce kendini anlatıyor sandım. Sonra bir çok insanın bir hikayede toplandığını fark ettim. Bunun devamı gelecek sanırım dediğim bir sonla bitti. İp ucu vermemek için sonu hakkında konuşamam.
Ben çok ağlatacak acı bir hikaye bekliyordum. Ama ilk önce hakaretli içi dolu bir genç kız rolü, sonra sorunlu aile, sorunlu eş ve ailesi ve en kibar ibare ile obje misali klasik tarzda bir acı yükleyip etkin olmayan bir yazı bütünü oldu benim için. Zengo tiplemesi ile böyle birsey beklemeliydim ama ben gittim birçok zaman zekice kıvrak espiriler yapan, ince dokundurmalı bir Yasemin SAKALLIOĞLU hikayesi beklerken başlıkla bütünleşememenin hüsranına uğradım. İçime bir çöp varmış ve boşaltılması gerekiyormuş da bunun için o şanslı arkadaş, eş, dost, benmişim ve görevimi bitirmişim hissi oluşturan bir sonla ee ne yapayım şimdi? diye sorup akıl almak isteyen x kişinin mağduriyetine uğramış samimi insan pasifliği hissindeyim. Tavsiye eder miyim? Etmem.
