Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Cioran'ın Metis Yayınları'ndan geçtiğimiz günlerde çıkan kitabı. Daha öncesinde diğer eserlerini okuduğum için kendisinin bu kitabını da aldım ve okumaya koyuldum. Klasik bir Cioran üslubu burada da bizi bırakmıyor. Bu duruma malesef mi demeliyim yoksa bundan mutmain mi olmalıyım henüz karar verebilmiş değilim.
Cioran'ı okumak oldukça zor. Anlaşılması güç, karamsar ve yoran bir dili olduğunu kanaatimce itiraf etmem gerek. Ancak fazlasıyla cesur ve zeki bir düşünürle karşı karşıya olduğumuz da inkar edilemez bir gerçek.
Ölüm üzerine fazlasıyla kafa yoran, kendi tabiriyle "bu konuyu bırakması ve başka konu üzerine kafa yorması" mümkün değil. Ölümü, hayatın icat ettiği en sağlam şey olarak görmüş ve temel düşüncesi de bu çerçevede oluşmuştur.
Sindire sindire okunması gereken, kendi içinde bir bütünlük barındıran ve insanı ciddi manada rahatsız eden ve yaralarını kanatan bir yazar Cioran. Belki de en sevdiğim ve beni kendisine en çok çeken yanı budur. Kim bilebilir?
Hayata, dostluğa, insana dair farklı bakış açıları; aforizma niteliğindeki onlarca sözüyle, okuduktan sonra insan üzerinde bir ağırlık, bir yorgunluk bırakıyor.
Yine kendisi kitaplar için "Yaraları kanırtmalı, hatta yeni yaralar açmalı. Kitap tehlike arz etmeli." diyor. Az önce kitabı bitirdim ve yeni yaralar açtı, eski yaralarıma da tuz bastı kendisi.
Diğer kitaplarıyla birlikte bu kitabını da muhakkak tavsiye ederim.
Önyargılı olabilirim ancak sormak isterim ki, Efendimiz'den neden bahsedilmedi bu kitapta?
Öğretmen neden "o adam"a Peygamber Efendimiz Muhammet Mustafa S.A 'min hayatından bahsetmemiş ki? Neden Cemaat liderini öne sürmüş, neden Said Nursi cemaatini öne plana almış. 4 büyük halife yok, sahabelere girmiyorum bile. Yadırgadım açıkçası, başı belli sonu belli bir kitaptı. Tavsiye etmem.
Elias Canetti'nin okuduğum 3.kitabı İnsanın Taşrası. Körleşme (benim baştacım, ilk 5 kitaba girer) ve Hayvanlar Üzerine kitaplarından sonra sıra buna gelmişti.
Canetti'nin kelimeleri kullanış şekline bayılıyorum, her zaman için ben de merak uyandırıyor ve beni teşvik ediyor. İnsanın Taşrası'nda yazarın notlarını görüyoruz. Kişisel defterlerine aldığı kısa notlar. Kısa dediğime bakmayın kitap kalın ( 395 sayfa) ancak zaten Canetti'nin notlarının kısa olmasını beklemezdim, adeta zihninden taşıyor kelimeler. (Üstelik bu sadece notlarının bir kısmını oluşturuyor. İkinci kitap "Saatin Gizli Yüreği" yine notlarından oluşuyor.) Notlar genel olarak ölüm, din ve insanın amacı-varoluşu temaları çevresinde dönüyor. Canetti'ye bu kitap ile başlamanızı tavsiye etmem. Onu tanıdıktan sonra bu kitabı okumalısınız.
Kitabı okurken farkettiğim şey şuydu; Canetti bir yazma bağımlısı. Ne yaşarsa yaşasın bunu yazıya dökmek istemiş. Kafasındaki her düşüncede kaleme uzanmış. Ancak okurken bu beni olumsuz etkiledi. Konudan konuya, şekilden şekile, cümleden cümleye atlayarak bir okuma gerçeklestiriyorsunuz ve bu hiç verimli olmuyor. Unutmak istemeyeceğim kadar güzel cümleler ve fikirler okudum ama büyük ihtimal hepsini unutacağım çünkü dediğim gibi arka arkaya okumak odaklanmanızı ve aklınızda tutmanızı zorlaştırıyor. Benim için bundan sonra defalarca elimi uzatıp bir iki cümle okuyacağım bir kitap oldu
ansiklobedi gibi olan kitabı bumuydu. canım çıktı okuyasıya kadar. o kadar para vermeseydim, hastanede yatıyor olmasaydım kesin yarıda bırakırdım. tavsiye etmem. hiç gerek yok ..
Son zamanlarda sıkılarak okuduğum ender kitaplardan. Kesinlikle beklentilerimi karşılayamadı. Çevirisi oldukça acemiceydi, ticari kaygılarla pazarlanmaya çalışılan bir kitap olduğunu düşünüyorum. Kesinlikle tavsiye etmem!
