Herkese merhaba . Haruki Murakami‘nin okuduğum ilk ve büyük ihtimalle son kitabıyla karşınızdayım. Kitabı çok zor okuduğumu söyleyerek başlamak istiyorum. Zor okuma nedenim dilinin ağırlığı veya derin düşüncelere sevk etmesi değil malesef.
Kitap, 15 yaşında evden kaçan Kafka Tamura’nın ve başına esrarengiz olaylar gelmesi sonucu bilişsel sıkıntılar yaşamış Nakata’nın hikayeleri.
Birbiriyle bağlantıları olan iki karakterin hikayesi ilk etapta dikkat çekiyor tabi. Hikaye ilerledikçe de merak uyandıran olaylar baş gösteriyor. Esrarengiz olayların, karakterlerin hikayelerindeki sırların açığa çıkacağına dair duyulan heyecan hatrına 600 küsür sayfayı okudum, bazı kısımlarına katlandım diyebilirim. Ama kitabın finali benim beklentilerimi karşılamadı. Dark Dizisi tarzında olaylar bekledim ama yaklaşamadı bile ve birçok soru ( galiba bütün sorular) cevapsız kaldı.
Soruların, gizemlerin, karakterlerin hikayelerinin neredeyse hepsinin havada kalmasının yanında ensest ve pedofili içerikleri aşırı rahatsız etti.
Kitapla alakalı söyleyeceğim güzel şeyler yok mu? Haksızlık etmeyeyim var tabi. Nakata’yla alakalı gizemler açığa çıkmamış olsa da, karakteri sevdim. Hoşino’yla arkadaşlıkları, diyalogları, saflıkları hoşuma gitti. Ayrıca Kafka ile Oşima arasındaki bazı diyaloglar da fena değildi.
“Sahilde Kafka” tablosu da bana Zülfü Livaneli’nin Serenad ‘ını hatırlattı, keşke onun kadar kalbe hitap etseydi öyküsü.
Bir kitaba kolay kolay beğenmedim demem ama ben bu kitabı malesef beğenmedim ve tavsiye etmiyorum..