Bazı kitaplar vardır ki okuyucusuna farklı kapılar açmak için zemin hazırlar. Açılan her kapı ise toplumsal, varoluşsal ya da herhangi bir alanda düşünme imkânı sunar. Tıpkı Tuval gibi...
Kitabımızın içeriğinde yer alan sekiz hikâye hakkında tek bir ortak nokta söylemem gerekirse "sorgulama" derim. Çünkü hikâyeler farklı zamanlarda geçmesine ve birbirinden bağımsız olmasına rağmen olay örgüsüyle okuyucuyu ne pahasına olursa olsun sorgulamaya itiyordu.
Peki neleri sorgularız?
Neler sorgulanmaya değerdir?
Hayata dair süregelen sorgulamalar hiçbir zaman bitmez. Olgular, değerler, kavramlar; kısacası her şeyi sorgularız ve bu hayata katılmamızın bir yoludur. Bu nedenle yaratılan döngü kimi zaman eleştiriye açıkken kimi zaman da acı çektiriyordu. Anlatım o kadar başarılıydı ki, her kelimesiyle âdeta bir sanat eseri oluşuyordu. Düşünceler silsilesi özünü korurken, varoluşçuluğun ötesini görmek mümkündü. Yazarımızın bir üstat olarak gördüğü Kafka'dan esinlenmesi ise anlatımı güçlendirmişti. Kafka'yı kimi yerlerde üstü kapalı alıntılarla kimi yerlerdeyse doğrudan bahsetmelerle yücelterek anmıştı.
İçeriği genel hatlarıyla ele alırsak felsefi bir düşüncenin sürükleyici bir şekilde argümanlaştırılması inanılmazdı. Yazarımızın varoluşçuluğun anlamını betimlemeye girişmesi anlatıma özgünlük kazandırmıştı. Einstein’ın dediği gibi; “Herkes bilebilir, mesele anlamaktır”. Umarım okuduklarımızı hatta yaşadıklarımızı sorgulayıp anlayanlardan oluruz. Yazarımızın kalemiyle tanışmanızı tavsiye ederim.
Altıncı Koğuş, 
Anton Çehov'un delilik ve delirme üzerinden kurguladığı, insana, topluma ve hayata dair çok önemli mesajlar ihtiva eden kısa ama içeriği oldukça tatmin edici psikolojik ve
