Niha bala Stî Şevîn ketibû çend xwendekarên dibistanê. Ew ê biçûna li dibistanê fêrî perwerdeya Kemalîst a pozîtîvîst bibûna. Stî Şevîn pirtûkên wê yên dibistanê hatin bîra wê: Dersa fen û metematîkê, rûpela ewil, wêneyê Mistefa Kemal û bangawaziya wî ya ji bo ciwanan: "hêza ku tu muhtacî wê yî di xwîna te ya esîl de ye..." Ev çawa perwerdehî bû, çawa fen û matematîk bû, hişê Stî Şevîn nedibirî. Kî bîra ku "xwîna esîl" û fen û matematîk?! Stî Şevîn bi keser digot, "dû re em ecêbmayî dimînin bê gel çawa dibe yekperest, nijandperest û cahil?!"
Sayfa 14 - Belkî
Destana Memê Alan
(…)
Zînê got: “Lolo, Memo, dilê min bi kul û bi jan e.
Madem ku tu guh nadî gotinên merivane
Ji berê da, xelkê kêmanî xistine derê me jinane,
Dibêjin: “Jin parsiya kêm in û rûreşiya dê û bavane.”
Were destê xwe bavêje destê min û min çek ke ser pişta Bozê
Rewane,
Berê xwe bide welatê xwe, bajarê Mixribiyane,
Bila heywan me her duyan bibe,
Sayfa 61Kitabı okuyor
Serê Şer
Bûye meselok di nava kurdan
“ Kûzê ji axê nagre ava zêr,
Cendekê pisîk navê serê şêr”.
Mîrekî kurdan xwedî nav û deng
Bi xwedî dikir şêrekî çeleng
Li ber dilê mîr gelek xoşewîst
şêr jî hezdikir ji xudanê xwe
Sipartibû wî dil û canê xwe
Carekê da pê kovîkî sitûr
Di tirang de ket nav gelîkî kûr
Pîjekî pir tûj qefsing jê kun kir
Dilê şêr hingavt di
Kerê Dengbêj
Dibêjin li nav şêrwan
hebû yekî bazirgan.
Wî hebûn hêştir û ker,
tev bi hawid û semer.
Ji wan dudo bûbûn jar.
Nema bi wan dibû kar.
Gurê pîr
Dibên li nav Xidirsor,
di binhêla Kawê jor,
gurek bûbû pîr û jar.
Pê nedibûn raw û kar.
Dît gurekî pişt hêşîn,
şeng û oflaz û narîn.
Bersiva Hoşeng
Hoşeng!
Roniya çavê min,
Pandiyê navê min,
Hêviya min a pêşîn,
Di nav pêrêyên jîn,
Divêm çend peyvan li gel te bikim.
Bê qirên û deng
Azadîya Kerê
Nêrîkî kovî hilmeştî û şeng,
Hate wî pêjna zirîna kerê,
Dixwest bizane ka kî dizirî,
Hew dît kerê reş dike qoreqor,
Li ser pişta wî kurtanê kevnar,
Di histû zengil, di serî hefsar,
Hate nik kovî gelek sergiran,
Digote kovî : “ tu çi teba yî ?
Bêkes li çolan wa serberda yî,
Bo çi bernadî van rêl û govan,
Were te bibim nava mirovan,
Ne heyfe holê bê
keştiyek nema ku min ne sota
piştî berê xwe da rojavayê
min agir bi hemî welatan xist
xweliya wan jî da ber bayê
ji derve firehtir hundirek hebû
ku bi tu herf û gotinan nayê
dilê min teyrek bû tim bask lê dida
min digot di tu welatan hilnayê
hat li dilê te ew bû penaber
kir hêlina xwe û jê dernayê
"Bi ramûsanên êvarî re, êşên min meşîyan
û ê ku di bextê te de, ji agirê xwe şanaz, ez im."
Min ê, di destên her demsalan de
sirûda payîza te li xwe kira
Li kolanên qebraxên ku her kêfxweşîyên me
li nexweşîyekê mar dikir
Lê ez wekî dînekî ku doxîna wî vekirî û bêxem
xwezî karîbûma
bimeşîyama
bihatama
û tenê ji birçîbûna zikê xwe re
Carna gava jê dipirsîn ka dostên te, yên nêzîk kî ne? Wî berî gişkî digot: "Pirtûkên min".
Îro Ji Remza Dêmdurê (Dil)
• Melayê Cizîrî
îro ji remza dêmdurê
Minnet ko min mesrûr e dil
Dilber bi fincana surê
Mey da me û mexmûr e dil
Remzek nihîn avêhte dil
Mihrê ji batin mêhte dil
şehzadeyê sur rêhte dil
Li cihekî dûr im, her der çiya
Ez yek ji wan kesan
filankes kurê filankes, ji te hez dikim
li zozanên dilê te xwe bi hêşînîya biharên te hênik dikim.
Li cihekî dûr im, her der çiya🕊️
Di turikê min de tiştên rast heye. Mîna rê.
Ber bi asîmanê te difirrin pinpinîkên zarokên min.
û zarokên min salê çar wersalan di şûna binevşan de gelawêjan diçînin
ji cihên pirr dûr têm anha. Haya te ji stranên nesittirî tune ye.
Min wî dengbêjî kuşt. tenê birîn digot û bi dîrokê nizanîbû.
Bi bextreşiya mem î nizanibû. Piştî ewqas xwînê ez reviyam ji wê beyabanê
min hemû tiştên zer li wir hişt. Beriya hertiştî îlon li wir ma. dûv re tu ma.
Bila di bîra te de be.🌹
Ez çûm cem Dirbo Beg şikyat, wî jî ez dam ber qamçiyan, kutam, ji min re digot :Çi heqê te heye, tu têyî şikyatê began dikî.
Dengê Sezen Aksu di cafê de belav dibû ,strana Firuze digot;
Rojekê eger tu li xewnên xwe yên berê bizîvirî
Yên ku salên temenê te qurt qurt vexwaribûn
Bigrî bigrî Firuze bigrî...
Ji van re qise bike,çiqas tu bedew bûyî...
Sayfa 93 - AvestayayinKitabı okudu
